De creatieve avonturen van een Wolvrouw (meestal) en een Houtman (zo nu en dan)

.


maandag 15 december 2014

Droomkussens

EEN ADVENTSSPROOKJE MET EEN VERRASSING

Niet zo lang geleden liep er eens een jongetje door het bos.
Het was zo´n sprookjesachtig mooi bos, waar het zonlicht door bladeren heen scheen, met een beetje ruisende wind en wat vrolijke vogeltjes, je kent het wel.

Het jongetje merkte dat allemaal niet op.
Net als bij heel veel jongetjes, was zijn blik onafgebroken gericht op een telefoontje.
Dat is niet alleen jammer voor die vogeltjes en de zon, maar ook een beetje dom van dat jongetje. Hij zag namelijk de wortel niet die een boom naar hem uitstrekte - om hem de hand te schudden - met als gevolg dat hij struikelde en onhandig op het mos viel. 

Auw, zijn enkel deed pijn. En zijn telefoontje was ergens achter die braamstruiken gevallen.
Op zijn knieën kroop hij naar de plek waar hij zijn telefoon vermoedde. Hij reikte onder de bladeren, voelde de schrammen niet in zijn haast om zijn Lieveling te vinden, tastte als een dolle rond en vond...iets.
Iets zachts en puntigs.

Het was een kleine, blauwe kaboutermuts en onder die muts zat warempel nog de kabouter zelf.
"Hallo daar", sprak de kabouter beleefd. Hij was de kwaadste niet.
"Jakkes, het leeft", gilde de jongen.
Hier zie je al dat de telefoontjesgeneratie minder gewend is om te gaan met kabouters dan de generaties voor haar.
"Wat ben jij?!"
"Ik ben een Verhalenkabouter, zoals je zou moeten weten", sprak de kabouter een beetje streng.
"Wij fluisteren verhalen in de oren van Vaders en Moeders, zodat die, 's avonds op de bank, weggezakt in zachte, warme kussens, hun kinderen kunnen vertellen over de Sprookjeswereld".

"En de TV dan?", vroeg het jongetje kritisch. Hij voelde wel aan dat het een beetje te zoetsappig gebracht werd. 
"En mobieltjes dan? Die van mij moet ik 's avonds toch echt effe checken".
"Het één sluit het ander niet uit", antwoordde de kabouter. Hij wist heus wel dat tijden veranderen.
"Maar wat moet de wereld met alleen TV en mobieltjes? Waar blijven wij Kabouters dan? En de Draken, de Toverheksen?

Opeens voelde het jongetje een hevig verlangen opkomen naar Droomwerelden vol Reuzen en Trollen, Kabouters en Elfen. 
Naar Verhalen waarvan hij de beelden in gedachten kon invullen. Vol lokkende Uitzichten en spannende Avonturen. 

Hij zuchtte.
"Mijn ouders hebben daar geen tijd voor. Ze hebben geen zitvlees, zeg maar. Onze bank is een TV-bank, waar alleen mijn vader op droomt, als hij tijdens het kijken in slaap valt. Hij snurkt dan heel erg. Maar zijn dromen vertelt hij me nooit."
De kabouter dacht diep na. Opeens klaarde zijn gezicht op.
"Dit een duidelijke zaak: hij moet een Eexterhout Droomkussen hebben. Dat is de oplossing, een Droomkussen voor ieder lid van het gezin! Droomkussens zorgen er namelijk voor dat je warm en veilig kunt wegdromen over wonderbaarlijke Sprookjeswerelden!"

"Oh, dat zou geweldig zijn! Maar hoe kom ik aan die Droomkussens?", fluisterde het jongetje vol ontzag.

--------------------------
Kijk, dat weet ik als Verteller natuurlijk:
Er is een erg fijne winkel in Groningen, waar ze, naast andere Wonderbaarlijke Dingen ook Eexterhout Droomkussens verkopen. 
Die winkel heet Diezijner en is in de Zwanestraat op nummer 29. 

En omdat dit een Adventskalender-aanbieding is krijg je, als je dinsdag 16 december 2014 een Eexterhout Droomkussen koopt, er een gratis Toverbloem bij!


7 opmerkingen:

  1. Kyra, lieve creatieve verhalenkabouter, bedankt voor je verhaal, inspiratie vloeit hier en weet je, ik ga je verhaal vanavond voorlezen

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik weet dat de Verhalenkabouter bij jou al kind aan huis is, Susan!

      Verwijderen
  2. Oh wat een enig verhaal. Als ik in Ned ben ga ik het aan de kleinkindren voorlezen. Dank je wel

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een heerlijk verhaaltje weer, eigenlijk moet iemand dat komen voorlezen in de winkel natuurlijk ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Geweldig weer zo'n heerlijk verhaaltje. De kussens zijn inderdaad om van te dromen zo mooi.
    Veel liefs uit Zeeland. Addy XX

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Genoten van je verhaal en iedereen zou een droomkussen moeten hebben dus hup....naar de winkel

    BeantwoordenVerwijderen