De creatieve avonturen van een Wolvrouw (meestal) en een Houtman (zo nu en dan)

.


woensdag 13 mei 2015

Een Möbiussjaal van vilt

Ik heb het druk in de tuin. Al dat gewroet en gegraaf geeft natuurlijk vuile nagels en kloven.
De beste manier om weer schone handen te krijgen is een heerlijk nat, sopperig, zeperig viltwerk.

Een poos geleden heb ik práchtige wol overgenomen van Nynke.
Nynke is een viltwonder (zie hier) en laat ergens in een geheim fabriekje in Engeland kleurencombinaties wol en andere spannende vezels kaarden en mengen.

Deze schoonheden bestaan uit merinowol, bamboevezels en een beetje, ongetwijfeld héél synthetische, glitter (want daar houden wij hier van...).

Zulke bollen ga je niet zomaar in plukjes neerleggen om te vilten. De kleuren zouden samensmelten en grotendeels wegvallen, zonde.
Om de strengen goed tot hun recht te laten komen besloot ik om er een sjaal van te vilten. Niet zomaar een sjaal, ik wilde een möbius sjaal, je weet wel, met zo'n Escher kronkel.

Om mijn schouders heen moest hij ongeveer op 120 cm uitkomen, een derde erbij (voor de krimp, 30 tot 40%) maakt 180 cm. Gelukkig is mijn eettafel 180 cm (wat een interessant detail, Kyroushka...).
Zo ging ik aan het werk:

Om de kleurstrengen zoveel mogelijk uit te laten komen spreid ik de lontwol. Twee strengen naast elkaar lijkt me een mooie breedte (denk aan krimp).

We maken ons niet druk om de gaten en kieren, net als in de politiek is bij vilt een beetje transparantie heel mooi en het merendeel wordt nog bedekt door de tweede laag wol.
Dit keer leg ik kleine plukjes wol dwars op de eerste laag, dakpansgewijs voor de stevigheid:

Het geheel goed nat maken met water en zeep (in fles met sproeidop):

Een stuk schilderplastic eroverheen en dan wrijven. Een heleboel wrijven. Eerst zacht wrijven dan hard wrijven. Wrijven tot je een ons weegt.
Nou weeg ik nog geen gram minder en dat komt door mijn Houtman. Hoezo? Dat zal ik jullie vertellen: ik zag op internet iemand vilten met een klein wasbord! Dat scheelt enorm omdat zoiets veel meer wrijving geeft dan die zachte handen van ons.

Hier wordt maar weer eens duidelijk waarom we állemaal met Houtmannen (of -vrouwen) getrouwd zouden moeten zijn (of samenwonende): die van mij maakte in een mum van tijd een handwasbord:

Voor jullie informatie: hij kocht een hardhouten verandaplank (zo een die je antislip op de grond kan leggen, daar zitten al groeven in) zaagde er een stuk van af en freesde daar overdwars nog wat groeven bij. Handvatje erop, klaar.

Plastic nat maken en wat inzepen zodat het handwasbord er lekker overheen kan glijden. En wrijven maar.
Pas op: de beide uiteinden wil ik later aan elkaar vilten, dus die laat ik nu helemaal met rust!

Halverwege het wrijven de lange zijkanten een klein beetje terugklappen voor de stevigheid. Daar dan weer wat extra wrijven:

Na tien minuten ongeveer (en dat is echt een stuk sneller) voorzichtig de lap omdraaien, plastic er weer over en ook die kant bewrijven (een nieuw woord voor het Nederlandse woordenboek).

Als het geheel stevig genoeg is, klap ik één van de korte uiteinden naar binnen met het plastic ertussen.

Dan gaat de draai in de tweede kant, die klap ik ook naar binnen, zodat de beide uiteinden elkaar overlappen:

Nu vilt ik de uiteinden aan elkaar: met het plastic erop weer flink bewrijven (lieve lezers, dit is een serieus moment, als je hier ongeduldig wordt zie je dat later lelijk weer terug, luister naar de ervaringsdeskundige).

We mogen gaan rollen. Het plastic laat ik ertussen zitten zodat het niet aan elkaar vilt. Het gedraaide deel van de sjaal blijft steeds buiten de rol!

Een keer of 50 heen en weer rollen. Dan voorzichtig het hele zaakje opschuiven om een volgend gedeelte van de sjaal te rollen, de draai zelf blijft iedere keer buiten de rol.
Zo wordt de hele sjaal gevilt.

Vervolgens de andere richting.
Nu ontkom ik er niet meer aan om de draai mee te vilten, maar die is ondertussen stevig genoeg en kan iedere keer na het rollen even losgemaakt worden. Ook hier na elke keer rollen een stuk opschuiven.

Als het flink gevilt is (dus stevig aanvoelt), mag het worden uitgespoeld. Naspoelen met azijnwater.
Als je de sjaal ook tijdens het droogproces zo nu en dan opschuift, zodat de draai iedere keer op een andere plek zit, droogt hij zonder vouwen op.

Tadada, hier is hij dan, mijn möbiussjaal. En ons topmodel Miss Marple, die altijd klaar staat om mijn creaties aan de wereld te laten zien.

wat hebben camera's toch tegen de combinatie groen en rood?

9 opmerkingen:

  1. Gewoon geweldig leuk!! En wat een mooi glitter wolletje, alleen daar wordt je al blij van! :-)
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha,perfecte manier om je handen weer schoon te krijgen,zo doe ik het ook vaak. Wat een prachtige sjaal en wat heb je dat mooi beschreven. En hoe kom ik aan zo'n mooi handwasbord , ik heb geen freese en ook geen houtman,fantastische uitvinding.
    En ome jaap was onze buurman van vroeger en mijn vader had al 30 jaar zijn garagedeur bewaard.Mijn vader is ook een soort malle pietje en kwamen die deuren dus prima van pas. Dat noem ik pas duurzaam en goed 'hergebruik'. Geniet ze maar fijn van alles,was weer een leuk bericht om te lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Kan je vader geen handwasbord voor je maken? Een beetje Malle Pietje draait daar zijn hand niet voor om. Je moet alleen een freesapparaat hebben...
      Geniet jij ook, het is mei!

      Verwijderen
    2. Vaders hebben vooral spullen uit de vorige eeuw en daar zat geen freeze app bij helaas.

      Verwijderen
  3. oooooohhhh Kyra, wat is hij prachtig qua kleur EN vorm.

    In de verkoop gooien dat handige "bewrijf"-gereedschap zou ik zeggen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik geloof dat Houtman daar geen zin in heeft. Ik hoor hem in ieder geval zoiets mompelen.

      Verwijderen
  4. Wauw, wat prachtig!! Mooie kleuren... En zeker handig zo'n man :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Laat ik nou ook zo'n Houtman hebben....
    Prachtig Kyra, de sjaal! Mooie kleuren. Enz zo goed beschreven.
    Liefs uit Zeeland XX

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Djiezes, wat een geduld !!!!
    lieve grtjs uit Schepdaal van Christine

    BeantwoordenVerwijderen