Politieke Prietpraat

Ik moet maar niet de politiek ingaan, heb ik bedacht. Dat wordt alleen maar hommeles.
Want jongens, jongens, wat zou ik die boel daar in Den Haag graag even willen aanvegen!
Jullie snappen't al, ik zit in een politiek ontplofbaar moment. Je mag hier afhaken - dat neem ik je niet kwalijk - maar vandaag even geen wol of hout.

 

Wat is dat toch met mensen en macht? Waar blijven al die mooie idealen zodra iemand op een positie komt waar er ook echt wat aan gedaan kan worden? Verzanden die in de compromissen die er volgens zeggen altijd in de politiek gesloten moeten worden? Ik geloof er niets van.

Goed, stel dat ik de macht krijg, ja, voordat het mij ook overkomt, dan is het belangrijk om hier mijn idealen even aan jullie kenbaar maken. Zwart op wit. Zodat jullie me er later mee om de oren kunnen slaan.
Goed bewaren dus.

De Partij van Kyroushka zal zich inzetten voor het volgende:
1. Belangrijk: zorg voor de zwakkeren. Een teken van beschaving.
Dat geldt uiteraard voor onze zieken en ouderen, maar ook voor vluchtelingen die vaak al meer ellende hebben meegemaakt dan jij en ik bij elkaar kunnen dromen.

2. Nog een teken van beschaving: respect voor het milieu en alles wat op deze aarde leeft. Niet alles is in geld uit te drukken, niet alles heeft direct zijn nut voor ons, maar respect voor onze wereld is de basis van ons bestaan. Punt.

3. Ook heel belangrijk: zorg voor de toekomst (en daarmee indirect voor onszelf), dus investeer in jongeren en hun scholing. Kleine klassen waarin kinderen zichzelf kunnen zijn, niet de grootste gemene deler als norm aanhouden bij het lesgeven (dat bewaren we voor de rekenlessen).
Kinderen zijn de toekomst van onze maatschappij, van de wereld, dus het lijkt me zinnig om daar goed in te investeren.

Kort samengevat: we denken niet alleen aan onszelf en we denken ook niet alleen aan het hier en nu.
Wacht even, dit is geloof ik pedagogisch onjuist gesteld, we moeten het positief brengen heb ik gehoord.
Nog een keer:
We zorgen voor elkaar, Europa-wijd én wereldwijd, en we denken daarbij ook nog aan de lange termijn, dus aan de volgende generaties.
Kijk, zo simpel zou het moeten zijn.

En nu ik toch mooi op dreef ben zal ik ook nog eens even het energie-, water-, voedsel-, dierenleed- en ruimteprobleem oplossen. Weer heel simpel. Twee regels.

1. We eten geen of nauwelijks vlees meer (en we kunnen dan ook overal biologische landbouw toepassen want we hebben opeens plantaardig voedsel in overvloed).
2. We beperken onze voortplaning.

Ben ik nog wat vergeten, jongens?

Oh, voor het geval jullie je afvragen wat mijn foto's dit keer met het onderwerp te maken hebben: niets. Helemaal niets.
Maar dat hoeven onze buitenlandse lezers niet te weten.