De creatieve avonturen van een Wolvrouw (meestal) en een Houtman (zo nu en dan)

.


dinsdag 15 januari 2013

Winter in het Noorden


Het is koud en daar houd ik he-le-maal niet van!
Van mensen die opgewonden worden omdat het vriest begrijp ik dan ook niets. Schaatsen vind ik een van de onwaarschijnlijkste tijdverdrijvingen die ik maar kan verzinnen.
Direct na joggen.

Jullie merken het al, ik ben niet in een gezellige stemming vandaag en dat komt door het weer.


Nou woon ik in het Noorden van Nederland (zoals jullie hadden kunnen weten als je ook de kleine lettertjes in mijn blog zou lezen) en daar is het not done om niet van schaatsen te houden. Wat dat betreft zijn de Drenten, Groningers en Friezen behoorlijk fanatiek.
Waarom ik dan niet van schaatsen houd, durft een enkeling nog wel eens te vragen.
Zucht, dat ik het zelfs nog moet uitleggen! Maar ik doe het toch weer, omdat ik hiermee misschien het ijs breek voor anderen. Mochten er meer zijn die zich rond deze tijd in huis schuilhouden of onder dwang vrolijk gaan lopen doen op een stuk bevroren water, dan mogen jullie nu uit de kast komen.

vogelvoerhuisje en ijsdrinkbak
Schaatsen is per definitie koud, nat en ook nog eens hard als je valt.
Jullie begrijpen, ik ben vaak gevallen.
(Dat is inderdaad voltooid verleden tijd maar nog niet voltooid vergeten tijd.)
De knellende tenen, de kou die door je voeten, langs je hiel, geniepig naar boven kroop tot je van ellende maar ging zitten op een bankje dat altijd wankel stond. Waar anderen rekening mee hielden, maar waar ik me pas van bewust werd als ik al achterover op de (bevroren) grond lag.
Dit waren mijn tienerjaren - zoals nu bekend zijn dat erg gevoelige jaren - en het was de laatste keer dat ik op schaatsen stond.
Sindsdien rij ik een scheve schaats en zeg ik gewoon hardop dat ik schaatsen stom vind.

Wij wonen hier in een jaren dertig huis. Leuk, gezellig en licht, maar in de winter ijzig koud. We hebben nog van die romantische gaskachels.
Natuurlijk staat in de woonkamer onze onvolprezen houtkachel, mijn steun en toeverlaat in deze tijd.
Zoek je me in januari of februari? Vind me naast mijn houtkachel:

met dekentje en breiwerkje
makkelijk en mooi: sjaal van Kids Mohair, 2 bollen, 70 steken, alleen recht breien
De enige die van deze tijd van het jaar geniet is onze dikke kat. Die iedere winter dikker wordt (een natuurlijk proces) maar vergeet om dat in de zomer weer kwijt te raken (een onnatuurlijk proces).

hij slaapt, vaak, overal
het liefst op materiaal waar ik net mee aan het werk ben

De slaapkamers zijn dus onverwarmd. Wij hebben nog zogeheten ijsbloemen op de ramen. Wie heeft er in vredesnaam in de eenentwintigste eeuw nog ijsbloemen op de ramen?  

onze slaapkamer
Aangezien onze pubers 's morgens vroeg op weg moeten naar school (onder luid en hevig geklaag, want ze moeten een klein stukje fietsen) staat het hele gezin vroeg op. Heel vroeg, want moeder heeft ooit gelezen dat het belangrijk is om samen te ontbijten.
Het hele huis is dan nog koud, want een gaskachel kun je niet vragen om de boel 's nachts op 15 graden te houden.
Vanaf hier hebben we de moeilijke momenten een beetje verdeeld.
De wekker gaat om 6.00 uur. Ik sta dan meteen op om de gaskachel in de badkamer aan te doen.
Daarvoor moet ik met mijn blote knieen op de koude badkamertegels de vonkknop indrukken om een vlammetje te krijgen, de knop vervolgens een poosje ingedrukt houden, loslaten, shit, vlam uit, nog een keer de vonkknop, weer tien tellen ingedrukt houden en dan de vlam hoog zetten.
Daarna mag ik als beloning weer terug in bed, voor een kwartiertje.
Tegen die tijd is de badkamer op leefbare temperatuur en mag Houtman er het eerste gebruik van maken, alvorens hij naar beneden gaat om daar de gaskachels aan te doen.
Nee, de winter is niet mijn tijd.
Maar goed, het is weer gezegd, de kou is uit de lucht en ik ga nu gauw naar mijn houtkachel terug.

16 opmerkingen:

  1. Ons vorige huis had ook ijsbloemen ;-) Ik dacht dat ik er in een ander (nieuwer) huis sterk op vooruit zou gaan qua warmte... Maar ik mis de warmte van de gaskachel (al was die alleen in de voorkamer). CV is minder lekker warm, krijg je geen gloeiende wangen van als je er te dicht bij zit, en is ook veel minder knus.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hmm, ik vind het nog niet overtuigend, Anoeska. Je bent vast die ijskoude gang vergeten. En ik wilde het niet plat in het bericht hierboven zetten, maar denk even aan de wc...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Kom toch hier heen Kyra! Alle dagen warm, zonnetje, heerlijk!
    Ik mis de winter wel een beetje hoor. Ik ben dol op schaatsen maar ik snap wel dat er mensen zijn die er niks aan vinden. Dat er mensen joggen snap ik trouwens ook niet hoor.
    Ik herken de koude slaapkamer wel. Mijn verwarming sloeg nooit aan. 's Winters zat ik 's ochtends in elkaar gedoken voor een elektrisch kacheltje m'n kleren aan te doen.
    Nou, genoeg geklaagd, ik ga 2 jammerende kinderen kalmeren.
    Liefs!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben nu snipjaloers op je, Carolien. Ik zie je daar ook zitten, op jullie boot, met een zacht, warm ruisend windje in de palmbomen om je heen. Vers sapje in de hand. Visje op de grill.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Bekijk 't eens zo: je waardeert warmte (in de vorm van warme dekens, dikke sokken, een knisperend vuurtje) zoveel meer als je daarvoor de kou in bent geweest. Toch?

    Hier in Zweden was het van de week -27. Was inderdaad een beetje fris. Maar niks mis met -10.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben het helemaal met je eens. Ik stel voor om om die reden december aan te houden. En dan schrappen we vervolgens januari en februari in deze overeenkomst. In die maanden is er geen feest, zijn er geen kransjes, geen kadootjes, niks, daar missen we dus toch niets aan.

      Verwijderen
  6. De w.c is het ergste. Of het aan- en uitkleden.
    Wij hebben een electrisch kacheltje in de badkamer, dat is ook niet alles. Het enige lekkere is de spekstenen tegelkachel, die héérlijke warmte.
    Maar schaatsen vind ik leuk. Dwz de jonge schaatsende Addy die ik me wil herinneren. Niet de hijgende kortademige Addy van nu. Maar zo vaak schaatsen wij hier niet in Zeeland helaas.
    Succes met de kou, ik denk aan je als ik vanavond in mijn koude bedje kruip met m'n hittepit. Liefs XX

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heerlijk, een hittepit! Wij hebben voor ieder gezinslid een kruik, plus één extra voor logees. Maar die extra gaat natuurlijk iedere avond met mij mee naar boven! Er is toch niemand die nu bij ons wil logeren, in deze kou.

      Verwijderen
  7. O ik snap zoooooo wat je bedoeld! Hoewel ik kou niet zo heel erg vind (wij hebben een jaren 10 huisje maar het is prima geisoleerd met overal dubbelglas, dus ik speel misschien een beetje vals) heb ik zo'n ongelooflijke hekel aan ijs! Of dat nu op de sloot ligt of op de weg, ik hoef er niet op en zeker niet op schaatsen! Los van ijs vind ik winter best mooi (maar doe mij maar lente, zomer en herfst)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. O jee Kyr, en ik had je nog wel willen vragen je schaatsen mee te nemen zaterdag. Lekker rondjes schaatsen rond het meer en dan aan het einde met roze wangetjes heerlijk warme chocolademelk drinken. Hmmmm,...maar we kunnen natuurlijk wandelen over het meer. Of ook dat niet...

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat ontzettend mooi die ijsbloemen op je ramen! Maar ik kan geloven dat het erg koud moet zijn! Ik heb ook een hekel aan schaatsen! En kou! Niet als het zonnetje schijnt en je op een (stevig ;) bankje kunt zitten met een beker warme chocomelk, of een stevige wandeling maken. Al vraag ik me dan altijd af wat ik nou fijner vind, het wandelen of het erna binnen komen in de heerlijk verwarmde kamer ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Jullie zijn allemaal veel te calvinistisch opgevoed! Eerst afzien om daarna te kunnen genieten! Mij niet gezien, ik wil niet afzien en ik kan prima genieten van warme chocolademelk, de zomer, de kachel, noem maar op zonder te moeten lijden vooraf. Hah!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Lieve Kyr,..Schaatsen is niet lijden. Schaatsen is plezier maken en het kind in jezelf voelen. Is de natuur in al zijn elementen voelen en vooral jezelf voelen. Echt:)Als je bang bent doe dan een helmpje op en knie en elleboogbeschermers aan een stoel erbij en je zult zien dat het lachen is. Zeker weten. Zullen we het proberen?

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Dacht het niet. Dat kind in mijzelf wil er niets mee te maken hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ach jee, nu ga ik zeker in gedachten even 40 jaar terug, naar voor de gaskacheltjes. Afgelopen week hadden we het er thuis nog over dat we vroeger op de slaapkamer ijsbloemen op de ramen hadden en ver onder de dikke gestikte deken kropen en kruik mee. Toen ik op mijn slaapkamer huiswerk moest maken kreeg ik daar een gaskacheltje. Dat was in de tijd dat ik ook nog schaatste, ook meer vallen en opstaan ;) Ik heb geen hekel aan schaatsen, maar doe er niet meer aan mee. Warme groet,

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Willy, ik heb me er al weer wat mee verzoend, ook omdat ik op een zekere blogsite ontzettend mooie Noorse sokken en wanten zag die je zo lekker bij een knapperend houtkacheltje kan gaan breien. Dus bedankt voor de inspiratie en je leuke reactie!

    BeantwoordenVerwijderen