Dit is een bijdrage voor de SAMENSPINSELS ADVENTSKALENDER!
Kijk in de rechterkolom voor de kalender zelf en klik op de vakjes om een verrassende wereld van creativiteit, ambacht en kunst te betreden.
Stel, het is rond Kersttijd en er is een erg leuk feest waar je naartoe gaat.
Je hebt nog een feestjurk van vorig jaar, zo'n zwarte, je kent ze wel, de rest van de wereld noemt dat een
LBD (dat staat voor Little Black Dress) en iedere vrouw die mee wil tellen moet er één in haar kast hebben hangen.
In de praktijk komt dat neer op een somber, krap zittend jurkje met een iets te diep decolleté, waarin bovendien bh-bandjes lelijk zichtbaar zijn.
We kunnen helaas niet meer bh-loos naar feesten, dus we hebben een probleem.
Afvallen als het al december is lukt niet meer, dat weet ik uit ervaring (de rest van het jaar ook niet trouwens, maar dat is een ander verhaal). Bovendien is het crisis dus het budget staat ook geen nieuw jurkje of geraffineerd verhullend jasje toe.
Wat nu?
Gelukkig heb je mij.
Wat heb je nodig? Een oude wollen trui (met minstens 80% wol), het liefst in een leuke kleur (bijvoorbeeld lila). Heb je die zelf niet dan is een rondje langs kringloop, vrienden of familie vast voldoende.
Die trui mag je lekker warm wassen, gooi hem maar bij je 60 graden was. Als hij eruit komt is hij te klein, prima, dat maakt in dit geval nou eens niets uit.
We zetten de schaar erin, o heerlijk dat dat zomaar mag.
En we knippen hem aan de voorkant rigoureus doormidden. Ik heb de hoeken daarna nog een beetje rond geknipt.
(Door het eerst afgeknipte stuk op de tweede kant te leggen kun je daar dezelfde ronding knippen:)
Toe maar, door het vervilten rafelt hij nauwelijks en bovendien is het maar een oude trui (je wilt je vriend er toch niet meer in zien rondlopen).
Ook aan de onderkant gaat er een stuk af, we willen namelijk geen slobbertrui, we willen een sierlijk, vrouwenlichaams-vriendelijk kledingstuk.
Alle afgeknipte kanten afwerken met een fijne festonsteek in een leuke, bijpassende (of juist afstekende) kleur glanskatoen (een béétje glans hoort bij Kerst).
Vervolgens gaan de mouwen eraf, huppekee.
De afgeknipte stukken bewaren we natuurlijk goed, daar gaan we een andere keer weer wat mee doen.
Na het festoneren van de mouwsgaten begint het grote werk (geduld, geduld).
We gaan breien. De lussen van de festonsteek gebruiken we om de steken voor de eerste pen op te zetten, met behulp van een haaknaald:
Daarna brei je met een rondbreinaald gewoon recht in het rond. Ik gebruikte naalden nummer 10, omdat het
a. dan lekker snel gaat en
b. een beetje een opengewerkt (en dus feestelijk) effect geeft. Het vestje moet verhullen maar we hoeven hem niet aan op de winterwandeling.
Ik minderde in de eerste rondes steeds zes steken, aan de onderkant van de mouw, tot ik 36 steken overhad. Zo krijg je uiteindelijk een mooie mouw.
Hoe lang en hoe wijd je hem wilt hebben bepaal je natuurlijk zelf. Ik hou het op driekwart, omdat ik dan makkelijker door het Kerstbuffet kan graaien zonder dat mijn mouw in de chocoladesaus hangt.
Als laatste heb ik nog met een haaknaald (nummer 4) rondom een leuk randje gehaakt (voor de geinteresseerden: halve vaste, vaste, losse, stokje, losse, vaste, halve vaste, enz.)
Het is nu toch een leuk vestje geworden, een echte - hoe heet dat ook alweer? -
bolero (ik denk dan aan muziek, maar vooruit). Het heeft je geen cent gekost en je bent ook nog eens uniek.
Voor de sluiting gebruikte ik een brochespeld (je kent ze wel, die waar de Schotten hun kilt mee dicht houden, zodat wij nog steeds niet weten of ze nou wel of niet ...)
Ik omwikkelde hem met hetzelfde glanskatoen en hing er wat losse zilverkleurige kralen aan.
Nou, vooruit, omdat het bijna Kerstmis is zal ik hem even voor de foto aantrekken.
En nee, om heel eerlijk te zijn heb ik géén
LBD. Sorry. Ik hou niet zo van zwart.
En dat te diepe decolleté?
Hé, het is feest, laat zien wat je hebt! You are
Queen of the Ball.
.jpg)
