De creatieve avonturen van een Wolvrouw (meestal) en een Houtman (zo nu en dan)

.


dinsdag 8 mei 2012

Oorlog


Volgens prinses Irene moeten wij mensen meer de natuur in. Want daar worden we rustiger en vredelievender van. De natuur haalt het beste in ons naar boven, zegt ze.
Ik geloof dat ze zich daarin vergist.


Zo vanuit mijn atelier-raampje ziet het er inderdaad heel vredig uit.
Maar dat is natuurlijk schijn.
De natuur is helemaal niet zo rustig en vredig. Oorlog is er de normale dagelijkse gang van zaken!

Het is natuurlijk misleidend dat onze leefsnelheden zo verschillen.
We horen het geklaag en gesteun niet van de bomen die elkaar met geweld wegdrukken om maar als eerste bij het licht te komen. Om vervolgens hun takken zo wijd uit te spreiden dat de andere bomen geen kans meer krijgen.


We zien het ook niet echt gebeuren.
Maar stel je voor dat je een filmpje maakt van een stukje bos gedurende een tiental jaren. En je speelt dat dan in tien minuten af. Wat een geweld en meedogenloosheid zouden we zien!
Het zijn net mensen.

Ook in mijn leuke, kleurige tuin is het altijd oorlog.
Dat wordt nog eens versterkt doordat ik een watje ben op tuiniergebied. Ik kan geen plantje weggooien. Alles krijgt nog een tweede en zelfs derde kans. Ik heb daarvoor een speciaal hoekje voor kneusjes, waar ze extra ruimte, aandacht en liefde krijgen.
Helaas maken sommige daar dan direct misbruik van: een onschuldig Vergeet-me-nietje neemt hier opgewekt de hele ruimte over.
Maar ja, Vergeet-me-nietjes zijn zo lief...


Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. En bijna nergens wordt dat zo duidelijk als in mijn tuin.

De grootste fout die ik daar ooit gemaakt heb is het uitstrooien van vijf kleine rotzaadjes van de Springbalsemien. Hier in het noorden ook wel Buurmansverdriet genoemd.
Waarom is er na het horen van die naam niet een lichtje bij me gaan branden?
We zijn nu twee jaar verder. Twee nazomers vol met prachtige bloemen, in wit, roze en bordeaux, een meter of anderhalf hoog!!
Zeg nu zelf, die zouden jullie ook niet kunnen uitrukken!


En dat is dus stom.
Ze hebben namelijk de vervelende gewoonte springend voor nageslacht te zorgen. Je knijpt op zo'n rijp zaaddoosje en ze vliegen heel grappig alle kanten op.
Meters ver. Met miljoenen.


Het volgend voorjaar loop je niet meer over gras, zelfs niet meer over mos, maar over miljarden kleine Buurmansverdrietjes.
Het komt niet meer goed tussen buurman en mij.

Het moge duidelijk zijn dat er ook onder planten heel veel intolerantie is. Mijn moestuin is dan ook tot de tanden toe bewapend. Ik ga daar als een voortvarende generaal te werk, met een compleet, milieuvriendelijk, wapenarsenaal!


Maar, niet alles is negatief!
Als oorlogsverslaggever kan ik de tuiniers onder jullie namelijk laten weten dat het agressieve Zevenblad het onderspit gedolven heeft tegen de geranium Macrorrhizum, een doodordinaire maar zeer makkelijk uit te trekken plant.
En daar word ik nou rustig van!


11 opmerkingen:

  1. Hoi Kyra,
    Ik heb erg moeten lachen om de 'slagveldverhalen'. Maar je hebt volkomen gelijk: ze duwen elkaar van het erf af (recht van de sterkste)En vergeetmenietjes kun je niet vaak en veel genoeg 'uitkwispelen'(als ze uitgebloeid zijn). liefs petra

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een heerlijk verslag! Ik zou ook elk plante een kans geven, ook mooi onkruid. Wat fijn dat je van het zevenblad af bent, wij noemen het ook wel eens hanenkam. Wat een rottig plantje is dat toch.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. buurmansverdriet heeft echt wel een mooi bloemmeke!!!! maar nee dank u, ik moet echt geen zaadje hebben ;o))
    Maren

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ah,..je hebt van de zevenblad geleerd. Wat je hier boven beschreef is wat 7 blad voor je doet. Kijken wat belangrijk voor je is. Bij teveel groei helpen om los te laten en je hoeft niet te strijden met je omgeving maar je mag vanuit je hart samenwerken met je omgeving. Heel mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een mooie tuin Kyra! Lijkt me heerlijk om zo'n tuin te hebben. Maar ik word er echt zenuwachtig van als twee planten in elkaar over gaan....wil zelfs daar controle over hebben :-(
    Maarre, wat zaadjes van die springbalsemien zou ik wel willen hebben...die ruiken zo lekker! En ik heb toch geen buurman...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je tuin ziet er prachtig uit!! En ik zou het ook niet kunnen hoor ;-) Overigens wat een mooi 'commentaar' van 'Juliana' zeg! En als iemand dat kan, ben jij het wel!
    liefs, Nancy

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Bestaat er geen plant die de concurentie met de springbalsemien aan kan?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. geweldige knusse tuin!
    Ik hoop dat je de springbalsemienen de baas blijft!Groetjes Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Springbalsemienen zijn op zich makkelijk uit te trekken. Op zich... Dat wordt echter een behoorlijk karwei als ze met z'n miljarden zijn. Zucht.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Jammer dat het zevenblad uit je tuin verdwenen is. Je kunt het namelijk eten, heel gezond. Je plukt dan de jonge scheuten en zo hou je de plant in toom. Maar geranium is ook erg leuk :) . Bij ons in de tuin woekert de akelei maar dat vind ik helemaal niet erg. Een leuk plantje is dat en hij doet het ook goed binnen in een vaas. xx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Marieke, zevenblad is nog LANG niet uit onze tuin verwijderd. Alleen op de plaatsen waar ik hem echt niet wil (naast de moestuin) staat nu de geranium in triomf. En inderdaad, wij snipperen jonge zevenblaadjes door de omelet!

      Verwijderen