Misschien nog niet iedere dag, misschien bij jullie in het zuiden en westen eerder dan hier in het noorden, maar toch gaat het onherroepelijk de goede kant op. Hoera!
Ik ben namelijk een zomermens. De lente vind ik heerlijk, maar vooral om het vrijdagavondgevoel.
Kennen jullie dat? Heerlijk die vrijdag, omdat het de belofte van het weekend in zich bergt.
Natuurlijk is de lente (net als de vrijdag) een feest op zich. Voor mij vooral omdat er weer bloemen zijn.
Het blijft echter nog wel wat behelpen, de bloemen zijn er wel, maar mondjesmaat. Niet al te gul. Er is duidelijk ergens besloten om het langzaam op te bouwen:
Nee, dan de zomer. Een tijd van overvloed, er wordt niet op een pondje meer of minder gekeken:
Dik, mals gras (wat je absoluut niet twee keer per week moet maaien, ben je mal!) vol met madelieven en paardenbloemen (heb je wel eens een paardenbloem van dichtbij bekeken?).
En natuurlijk de bloemetjes en de bijtjes!
Weer overal bomen vol met blad en in alle tinten groen!
Zoals jullie weten hou ik heel veel van bomen. Ik onderdruk in het voorbijgaan nog altijd de neiging om er even snel in te klimmen, zoals ik vroeger (toen ik nog Koningin der Bomen was) dagelijks deed.
Ik neem mij iedere lente weer ernstig voor om er nu, dit keer echt, heel serieus, heel bewust van te genieten.
Ach, de geest is gewillig maar het vlees is zwak.
Voor je het weet zit je weer in de kleine zorgen van alledag.
Je ziet die zon wel, maar je moet nog zoveel doen in huis. En als jij een keer wilt wandelen, wil er niemand van het gezin mee. En één persoon motiveren lukt mij wel, maar drie is zelfs voor mij teveel. Dan loop je in zo'n bos met twee zeurende kinderen achter je aan ("hoe ver moeten we nog!") en een man die het maar al te duidelijk alleen doet voor jou.
Maar dit jaar ga ik het anders doen. Dit jaar laat ik me niet weerhouden. Ik gooi psychologische wapens in de strijd.
Ik ga picknickmanden vullen met de lekkerste dingen, zodat ze wel mee moéten!
Ik zoek blotevoetenpaden door heel Nederland om het wandelen spannend te maken!
We gaan openluchtmusea bezoeken waar van alles te zien is, zelfs voor pubers.
En ik regel gewoon een lang weekend camperen op de Veluwe, omdat ze die witte fietsen zo grappig vinden.
Kortom, lieve lezers, laten we met zijn allen afspreken dat we gaan genieten van de komende maanden!
Want voor je het weet is het weer zondagavond.
Doe mij ook zo'n fijne picknick mand!!!
BeantwoordenVerwijderenik geniet op afstand nu al met je mee!
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige kussens! die met dat bijtje, wow!! En een superplan!!! ;-)
BeantwoordenVerwijderenliefs, Nancy
Weet je wat ook leuk is...... man tuis laten kids ook en met je vriendinnen naar het bos. Als ze dan alle verhalen horen die je hebt beleefd dan willen ze de volgende x weer graag mee
BeantwoordenVerwijderenGoed idee, Juliana! Volgende keer dat ik weer eens met een vriendin ga wandelen verzin ik een machtig avontuur. Gekidnapt door de trollenkoning, ontkomen dankzij de hulp van een eenhoorn en onderweg nog een kaboutervolk van de ondergang door de graafmachines van het staatsbosbeheer gered.
BeantwoordenVerwijderenGa je mee wandelen, binnenkort?
Hee Kyra, wat leuk om te lezen.. Via promo rubensfacebook bij jouw blog terecht gekomen. Nog altijd bezig met zoveel leuks & creatiefs! Super hoe jullie t leven in t Drentse land omarmen. T stadsleven al weer heel lang & ver achter jullie. Veel liefs Annet
BeantwoordenVerwijderenHey lieve Kyroushka,
BeantwoordenVerwijderenWat een geweldig begin van de lente door jou. Ik ben net zo idolaat van bloemen als jij. Een vraag aan Kyra: mag ik jouw bloemenweide-kussen een beetje namaken, die groene met blauwe bloemen? Dan heb ik een voorbeeld, bij mij zou het dan met andere kleuren worden. Dankjewel voor het weer heerlijke verhaal, word ik helemaal blij van, ja zelfs in de overgang!! Liefs uit Middelburg XXXXXXXXXXX