Samenbindsels

Afgelopen week hadden we, na een lange periode, weer eens een bijeenkomst van de Samenspinsters. Grappig hoe je via internet vrienden maakt, want we zijn ooit begonnen als Dutch Swappers.

Ook al leidt onze blog Samenspinsels een wat sluimerend bestaan, in de wereldse praktijk hebben we het allemaal erg druk met onzinnige dingen als carrières, huishoudens, stoepjes schoonvegen als het sneeuwt (zoals vandaag; gelukkig heb ik geen stoepje) en met belangrijke zaken als tekenen, breien, vilten en naaien.
Zo'n bijeenkomst gaat natuurlijk vooral over deze boeiende bezigheden, vergezeld door enkele meters chocola (dank aan Susan).

Maar, zet minimaal twee Samenspinsters bij elkaar en er wordt wat gemaakt.
Dit keer gingen we leren boekbinden (dank aan Lisette).

Boekbinden, het woord ruikt naar de Middeleeuwen, naar Lederen Omslagen en Oude Bibliotheken.
Ik wilde al jaren leren boekbinden...
Goed, het bleef bij een simpele techniek - zelfs Samenspinsters moeten bij het begin beginnen - maar wel een mooie: de Koptische Binding.

We begonnen met de omslagen.
Twee stukken karton (voor- en achterkant) in de gewenste afmeting (A5 of A6 bijv.) werden beplakt met het mooiste papier dat we hadden.

het uitzoeken

Hier kwam het langgekoesterde boek met behangstalen (dank aan Kim) goed van pas. 

het plakken

Aan de ene kant van het karton plakten we met boekbinderslijm een stuk behang (of ander mooi papier) dat we aan alle vier kanten twee centimeter lieten uitsteken. Die rand vouwden we terug om het karton heen. Daarbij eerst de hoeken omvouwen (zie hieronder).
De andere kant van het karton werd beplakt met een precies passend stuk.

Onder een zwaar boek leggen om te drogen (wie heeft er tegenwoordig nog een encyclopedie?).
Wij aten ondertussen pompoensoep (Joyce) met lekker brood (Nynke) en érg spannende, gevulde bakjes (Marieke).

Daarna gingen we de binnenvellen (maagdelijk wit en onbeschreven of juist met al je schetsen, gedichten en zieleroerselen) dubbelvouwen en verdelen in setjes van vier (dit heet een katern, in het engels een signature, dat je het effe weet).
Die katernen kregen gaatjes op de plekken waar we ons binddraad door wilden halen. Op dezelfde plekken kregen de omslagen gaatjes.
Dit kan met een priem of gewoon met een dikke scherpe naald.

De twee omslagen met zes katernen ertussen, gaatjes overal op gelijke hoogte.

bindgaren

Toen begon het rijgen en omdat dat lastig uit te leggen is, hierbij een video van het hele proces (maar met een saaie kaft...).
Dertien minuten. Kom, als je al je hele leven hebt willen boekbinden is dat slechts een oogwenk.

Voor de ongeduldigen onder ons: mocht je nog ergens een memoblok hebben liggen, dan kan je die leuk oppimpen door er, met hetzelfde boekbinderslijm (waarvan je dus altijd een pot in huis hoort te hebben, da's duidelijk) een stevige voor- en achterkant aan te plakken.
Gewoon vouwkant van het blok insmeren, voorkant van je kaft de achterkant laten overlappen en daar vastplakken. Klaar.

Nu hebben we dus allemaal Prachtige Boekjes. Natúúrlijk niet voor het boodschappenlijstje maar alleen voor Zeer Belangrijke Zaken, opgeschreven met een Vulpen en in een Mooi Handschrift.
Dat blijkt van alles nog het moeilijkste.