We haken er een randje aan...

Gordijnen moet je eigenlijk niet wassen.
Dat begreep ik - intuïtief - al jaren. Maar onder druk van verkeerde vrienden ben ik toch gezwicht.
Ik heb de badkamergordijnen in de wasmachine gestopt, op 30 graden. Dat maakte ze niet echt schoner, dus waste ik ze nogmaals op 60 graden.
Fout.
Ze zijn nu nog steeds niet echt schoon maar wel tien centimeter korter. Waardoor er een hinderlijk streepje inkijk is ontstaan.

Ik greep dus naar mijn haaknaald en haakte er een romantisch randje aan, met bengelende bolletjes.
Hoe het bolletje gehaakt wordt zie je hier.

eerst een randje festoneren

daarin twee stokjes per festonsteek

de bengelende bolletjes

ik wil niets horen over strijken

Voor het huwelijk van mijn broer moest ik op het laatste nippertje mijn klerenkast doorzoeken. Om de een of andere vage reden paste veel van mijn jurkjes niet meer rond de taille. Ongetwijfeld ook weer een gevolg van het wassen.
Ik nam dus het enige jurkje mee dat nog lekker zat. Een zwart jurkje, tweedehands, niets mis mee, maar ik houd niet van zwart. Ook niet van grijs, nee.
Op weg naar Zweden, om precies te zijn halverwege Funen in Denemarken, kwam daar die haaknaald weer.
Een rood gewelfd randje en het werd zowaar toch een feestelijk jurkje.

Houtmans liefde wordt uitgedrukt in hout.
Hoezo niet romantisch! Mag ik je erop wijzen dat hout langer meegaat dan een bosje bloemen!
Dat randje maakte ik daar zelf weer omheen, hier.

Mijn tuinklompen zitten lekker. Zo lekker dat ik ze wel eens vergeet uit te doen als ik naar de winkel ga. Of op bezoek bij mijn schoonfamilie.
Ken je dat? Sommige mensen schijnen dat te hebben met hun sloffen.
Om niet de indruk te wekken dat ik altijd maar in die moestuin bezig ben ging ik ook mijn klompen versieren. Nylon leek mij in dit zeldzame geval beter dan wol.

zo waren ze

weer eerst die festonsteek

daarop een rij vasten (achterkant) en stokjes (voorkant)

leuker, maar nog steeds een beetje saai

Met deze bloemetjes erbij kan ik wel bij je op de thee komen, vind ik zelf:

Ik was er al eerder mee bezig geweest, met die randjes, bedenk ik me nu. Het lila feestvestje hier, mijn rode lievelingstrui hier en wat saaie vestjes hier.

Ik vrees dat wie eenmaal met randjes begint, er niet meer mee kan stoppen. Ik kijk even met je mee:
Op je jas, je muts, je paraplu.
Je broek, je bloes, je lievelingstrui.
Je kapstok en je linnenkast.
Je fiets met fietstas en zadeldek. 
Als er nog geen randje aan zit dan zou er heel goed nu een randje aan gemaakt kunnen worden.

Een obsessie is het niet geloof ik, maar het is wel op het randje.