De Bijenwaslappen van Agnes

Niemand van jullie die zich afvroeg wat dat toch voor gezellige lapjes waren die in mijn vorige bericht rechtsvooraan op de foto lagen?

Het zijn namelijk heel erg interessante lapjes. Lapjes met een Verhaal. Die ik nu ga vertellen.

Agnes (die van de wol en duurzame schoonmaakmiddelen) had in haar kraampje op de Markt van Melk en Honing, behalve de sodazeep, citrusazijn en handgehaakte washandjes nog iets spannends: bijenwaslappen.
Geen bijen-waslappen, maar bijenwas-lappen.
Wat ik daar dan mee moest doen, wilde ik weten (terwijl ik er alvast twee opzij legde, want ik zag vanuit mijn ooghoek een andere mevrouw ook erg gretig kijken).

de kraam van Agnes

Nou, sprak Agnes, daar kun je je boterhammen in bewaren. Of je kaas. Of over je schaal met appelflappen leggen alvorens je die in de kelder zet (wie houdt er nou appelflappen over...).
Het bleek om lappen stof te gaan die geïmpregneerd waren met biologische, schone, bijenwas. Dat doet Agnes zelf en omdat ik het dolletjes zo leuk vond, heb ik dat kort daarna op een avond, met een paar andere dames, ook bij Agnes gedaan.
Helemaal verguld kwam ik thuis met nog eens drie doeken, in verschillende afmetingen. Als alternatief voor plastic zakjes en bakjes.
Wat deed ik er vervolgens mee:

De allergrootste lap is bedoeld om over mijn enorme slabak te leggen, mocht ik weer eens veel te veel sla hebben gemaakt (ik ben dol op sla, maar vergeet altijd dat de anderen dat net ietsje minder zijn).
's Avonds eet ik die schaal dan nog wel eens leeg voor de computer. Eén hand met vork in de bak, andere hand op de muis voor Pinterest.

Voor het gewicht naaide ik er in iedere hoek een lief Nederlands toeristenklompje aan (te koop bij VVV's en dergelijke).

Deze lap kan ook gebruikt worden om een bloemkool of een krop sla in te wikkelen (zo droogt het niet uit in de koelkast).

De tweede lap knipte ik in twee stukken en daarvan maakte ik twee zakken. Ideaal om kaas in op te bergen! Of je boterhammen voor de picknick.

Voor de Francofielen onder ons: je kan natuurlijk ook een langwerpige zak maken om je dagelijkse stokbroodje in te bewaren.

De derde lap wil ik gebruiken als wikkellap, voor alles wat vers is en niet mag uitdrogen. Deze is langwerpig en hier naaide ik een gehaakt wikkeldraadje van katoen aan. Met aan het einde een (dubbel) knoopje waardoor het dicht blijft zitten. De zijkanten vouw je naar binnen.

Is het blok kaas op (en dat gaat hier altijd sneller dan ik denk), dan gaat het bijenwaszakje in het afwassopje mee. Smeltpunt van bijenwas ligt rond 60 graden en zo heet is ons sopje niet.
(Ik zeg hier "ons" omdat het een gezamenlijke dagelijkse klus is van Houtman en mij. Houtman wast af, ik doe de planning.)

De Tupperware kan terug in de kast, ik doe het vanaf nu met doeken.