Van Crap tot Cute, nog éénmaal dan.

De Grote Opruiming - waarmee ik in deze grijze maanden het nuttige met het onaangename probeerde te verenigen - is zo langzamerhand een zachte dood gestorven. Meer omdat ik er geen zin meer in heb dan omdat mijn huis nu zo fijn leeg is.
Dit is dus voorlopig (je weet maar nooit...) mijn laatste Van Crap tot Cute inspiratie:

Vorig jaar kreeg ik van Samenspinselsvriendin Kim een behangstalen-boek. Het stond tot voor kort nog steeds in een hoek van de kamer.
Tijdens het opruimen keek ik er nog eens in (dat is natuurlijk ook meteen de reden waarom het Opruimen maar niet wil Opschieten). Mooi behang, allemaal verschillende stukken.

Nou is het helemaal hip om muren te behangen met tientallen verschillende stukken behang. Heel leuk maar ook een enorme klus en ik ben niet zo van het klussen.
Wat kan je doen met een mooi stuk papier?
Kadootjes in verpakken, Origami vouwen, huisjes knippen, kaarten maken, brieven op schrijven.
Brieven in versturen. Hé, dat is leuk!

Ik had al zo'n envelopmal, maar je kan hem natuurlijk ook maken van een bestaande envelop die je uit elkaar haalt.
Die gebruikte ik om enveloppen te knippen uit de mooiste vellen behangpapier. Goed vouwen en met een lijmstift dichtplakken aan de randen.

Ziehier mijn  Enveloppen-voor-Speciale-Gelegenheden.

De stapel buitenlandse kranten (die ik uit spannende landen meeneem om als kadopapier te gebruiken) is natuurlijk ook ideaal om hiervoor te gebruiken.

Terwijl ik dit schrijf kijk ik naar buiten, waar de Kerstboom nog steeds op de tuintafel staat. Zucht, ik kan zo moeilijk wegdoen. Er staan hier ook nog vele potten vol oude narcisbolletjes. Die nu - tegen de verdrukking van mijn verwaarlozing in - weer groene spitsen beginnen te krijgen!
De Kerstboom heeft een nieuwe functie:

Ik heb hem volgehangen met vetbollen, nog wat pindaslingers erin, een fles met vogelzaad dichtbij en het is een ideale hangplek voor vogels geworden.
In het vogelhuisje ernaast alvast wat plukken wol voor de vroege vogels die nestjes willen gaan bouwen (het kan echt niet lang meer duren).

Nu we het toch over Kerstbomen hebben: ik kreeg van Wolvriendin Jannetje twee van die katoenen tasjes, waarvan we er allemaal honderd in een laatje hebben liggen.
Zij had ze echter gezeefdrukt met een gestyleerde Kerstboom. Eigenlijk te mooi om als tasje te gebruiken (los van het feit dat dit soort tasjes eigenlijk te klein zijn voor de boodschappen en te groot voor je favoriete trio portemonnee, sleutels en lippenbalsem).

Het omtoveren tot een kussen was, voor iemand die niet zo van naaien houdt, een wonder van simpelheid.

Zo dat was het, lieve lezers. Vanaf nu stop ik met opruimen. Genoeg is genoeg.
Bovendien, laat ik maar eerlijk zijn, dat opruimen van mij heeft het jojo-effect van lijnen.
Ik begin radicaal, enthousiast vliegt er van alles de deur uit.
Maar dat hou ik niet vol.
Na verloop van tijd komen er langzaam weer dingen het huis in en uiteindelijk is het voller dan ooit.