Nogmaals van Crap tot Cute

Het Opruimen neemt hier onderhand belachelijke vormen aan. Ik heb soms de neiging om de grote lijnen uit het oog te verliezen.
Jullie denken dat ik overdrijf? Dat ik voor het verhaal de boel weer wat aandik?
Hier het bewijs:

Ik zat gisteren serieus mijn doos punaises uit te zoeken.

Ik geloof dat ik hier verder niets meer over hoef te zeggen.

Maar het resultaat is wel een Zeer Overzichtelijke Lade!

Dankzij dat gefrummel op de vierkante millimeter kom ik echter ook weer met wat aardige Van Crap tot Cute voorbeeldjes.

Van de trui die ik in december gebruikte voor mijn Fantastische Kerstvestje had ik nog wat restjes over.

Jarenlang was mijn haar lang, toen in een opwelling kort, nu is het definitief terug naar lang. Ik zit echter in die beruchte tussenfase: net niet lang genoeg om achter mijn oren te steken (heel irritant bij het Opruimen).
Hier kwam het restje trui mij te hulp. Dit stukje boord had ik bijna in de prullenbak gegooid, maar het heeft nu een onverwacht handige functie: als haarband.

Ik weet niet hoe het jullie vergaat met haarbanden, bij mij glijden ze altijd tergend langzaam af. Mijn achterhoofd is blijkbaar te glad.
Maar mijn boordjeshaarband blijft dankzij de ribbeltjes keurig zitten. Handig en leuk genoeg om ook echt te dragen: met een houten kraaltje erop (het moet natuurlijk niet te zoet worden).

 

Van het overgebleven stukje maakte ik nog een roosje en die naaide ik op een haarspeld. Je zou het ook in plaats van de houten kraal op de haarband kunnen vastzetten. Of er een kleine broche van kunnen maken. Gewoon oprollen, met wat steekjes vastmaken en veiligheidspeld eraan.

Verder wordt het hier in Nederland nu eindelijk serieus koud.
Ik loop dan het liefst op die Australische, wollige, slappe laarzen die zo ongelooflijk lelijk zijn maar zo ongelooflijk lekker zitten. Andere laarzen zijn mij te koud en hard.
Ook dat is nu opgelost.
Een enkele keer was ik een deken te heet, dan zijn ze zo dik vervilt dat ik ze niet meer voor mijn kussens of sieraden kan gebruiken. Daar knip ik dan heerlijk warme én zachte binnenzooltjes uit.

Voor het hele gezin. En voor buurman Jan, die net langskwam toen ik aan het knippen was.

Zo, nu is het wel weer mooi geweest, dit is natuurlijk allemaal uitstelgedrag. Ik ga weer verder met opruimen.