De creatieve avonturen van een Wolvrouw (meestal) en een Houtman (zo nu en dan)

.


vrijdag 26 april 2013

Naailes

Nog een rokje?
Ze hadden me beloofd dat het met het tweede rokje véél sneller zou gaan. Maar ja, dat zeiden ze anderhalf jaar geleden ook toen ik begon met sokken breien. Ik ben nog steeds met de tweede bezig.


Bij sokken is het ook nog eens héél lastig dat je die tweede echt nodig hebt om er gebruik van te kunnen maken.

Wat was nou het probleem met het tweede rokje?
Welnu, na mijn eerste prachtige rokje (kniesoor die op de ritsinzet let) had ik wel het gevoel dat ik me hier iets verder in moest ontwikkelen..

Het eerste rokje, blijft een kleine foto vanwege verwaarloosbare foutjes in de details.
Dus een paar weken terug een aardige mevrouw uit een dorp verderop opgebeld voor naailessen.
Opgewonden toog ik naar de eerste bijeenkomst met onder mijn arm mijn naaimachien en een groot roodgeverfd katoenen laken (je moet niet meteen dure stoffen gebruiken, werd er tijdens mijn Rokjesdag gezegd).
Ik mocht meteen beginnen aan een nieuw rokje.

Die eerste les werden en plein public de maten opgenomen en werd er een patroon (een klokkende rok) uitgezocht en overgetekend. En gespeld. En geknipt.


Dat was al heel veel werk, maar nu heb ik tenminste nog een rokjespatroon op maat. Goed voor een leven lang rokjes! Tenminste als ik mijn maten behoud.
Afvallen is dus vanaf nu uitgesloten, jammer, maar het kan niet anders.

Helaas, het is met naaien net als met schilderen. Je moet je voorwerk goed doen. Je weet wel, je wilt een deur een leuk kleurtje geven. Moet je eerst ontvetten, daarna schuren, dan plamuren, vervolgens weer schuren, wéér ontvetten en dan nog in de grondverf.
Tegen de tijd dat ik de kwast in de verf mag dopen heb ik er al helemaal geen zin meer in.

Bij naaien is het nog erger: eerst patronen spelden, overtrekken en knippen, dan de stof rond het patroon lussen, uitknippen, stukken aan elkaar rijgen (en dat mag je er dan later allemaal weer uithalen!), naden strijken (ik haat strijken), de juiste kleur garen op je naaimachine zetten, (ja hoor, net te weinig van die kleur op het spoeltje) nieuw spoeltje maken, garen weer spannen, tien keer proberen de draad door dat miniscule oogje te krijgen ...


De aardige mevrouw ontpopte zich als een strenge juf. Iedere keer dat ik stiekem een rondje rijgen wilde overslaan stond ze achter me.
Geen wonder dat het zo lang geduurd heeft voor ik mijn tweede rokje afhad.

We zijn nu vijf lessen (van twee uur!) verder en het rokje is klaar.
Helemaal. Genaaid en geritst. Beleg mét vlieseline.


En aangezien een rokje van alleen roodgeverfd laken een beetje saai is, heb ik de stempels weer uit de kast getrokken. Dat was nu bekend terrein.


Bladeren rondom de zoom en bloemen overal.


Mét Monogram, DH:  Dorothea Haedewijck stel ik me zo voor...
Let even op de rits! Ooit zo'n mooie gezien?
Zo is er eindelijk toch nog een tweede rokje ontstaan.

Hier past geen valse bescheidenheid meer: wat een beeldschone rok!!
Alleen maak ik een volgend rokje toch maar gewoon thuis. Zonder lussen en zonder rijgen. Zonder voering en zonder beleg.
En als jullie er niets meer van horen, dan weten jullie genoeg.

16 opmerkingen:

  1. gewoon doorgaan hoor Kyra!! het is een superleuke rok en dat doorslaan zou ik echt alleen doen als je onzeker bent over het patroon. Gewoon hetzelfde patroon dus nogmaals maken en secuur knippen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou, je hebt er veel werk aan gehad, maar het resultaat is dan ook wel te zien. Prachtig rokje, zit ie ook goed? Op naar de volgende?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hij zit waarempel echt goed, ik moest wel wat aan het patroon rommelen, maar dat schijnt normaal te zijn. Ik word nooit een naaiwonder zoals jij, maar misschien dat er ooit nog een broek komt! Eerst maar eens met mijn naaijuf overleggen...

      Verwijderen
  3. Mijn moeder kon heel goed naaien en die deed alles heel precies zoals het hoorde. Zo heb ik het ook van haar geleerd ( al kan ik het lang niet zo goed hoor) Nu naai ik mijn kleren op geheel eigen wijze ( lees slordiger) maar toch ben ik blij met die goede ondergrond. Je krijgt er toch meer naai inzicht door. Je rokje ziet er prachtig uit en voor je sokken heb ik meer dan bewondering, ik kom niet eens tot de hiel.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je hebt natuurlijk gelijk, Karin. Dankzij deze goede ondergrond mag ik vanaf nu, zonder schuldgevoel, de rokjes helemaal op mijn eigen manier maken. En als het een puinzooi wordt kan ik toch altijd nog aantonen dat ik de grondbeginselen in ieder geval ken.

      Verwijderen
  4. Pffff, les is echt niks voor mij, duurt allemaal veeeeeeeel te lang. Maar je krijgt wel een mooi resultaat als je het netjes doet!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik weet zeker dat je wel wat handelingen weg kan laten, maar dat zeg ik natuurlijk niet hardop. En zeker niet op naailes.

      Verwijderen
  5. Ik heb maar 1 woord:
    SCHITTEREND.
    liefs petra n.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi lieve Kyra,
    Ik vind het ook in 1 woord PRACHTIG!
    Ja, dat voorwerk is het ergste met naaien. Maar doorslaan doe ik alleen als het echt nodig is. Toch helpt het inderdaad als je de goede ondergrond weet. Het heeft me stiekem al vaak geholpen, terwijl ik ook maar een paar lessen heb gehad. Je kan het ook even wegleggen en er een sneller werkje tussendoor doen. En naaien alleen als je de goede "mood" hebt. Die takjes en bloemen erop maken het helemaal af. Ik ben apetrots op je!
    Liefs uit fris en zonnig Zeeland. XXXXXXX
    Addy

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Fijn, Addy. Nu samen een Chanelpakje maken ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nu weet ik ook weer waarom ik die naaicursus (heel lang geleden) heb afgezegd, het voorbereidend werk vond ik maar niks. Je rokje is mooi geworden en uniek met de stempels. Fijn weekend,

    BeantwoordenVerwijderen
  9. JE BENT EEN KEI
    liefs uit Galmaarden België
    Christine

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Mooi Kyra! De stempels van de bladeren zijn prachtig. Ik heb me nog steeds niet aan een rokje voor mezelf gewaagd.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wauw, wat een prestatie! Hij is prachtig, ik ben een beetje jaloers want mijn tweede rokje was een grote mislukking die nog wel in de kast hangt maar eigenlijk in de prullenbak thuishoort.

    Ik bewaar een stuk yoghurt-rozenarijnzeep voor je, die is gegeurd met etherische oliën. De kokosmelkzeep bevat parfumolie, weet niet zeker of je dat wilt. Maar ik had 2 stukjes gemaakt met etherische eucalyptusolie in plaats van parfumolie dus als je die liever wilt, kan dat. Ik hou ze voor je apart en neem ze mee als ik het kussen kom ophalen.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Eerst de techniek doorgronden, dan improviseren. Je ziet het als iemand de techniek niet doorheeft, rotzooit hij/zij maar wat aan. Als je .tig broeken en rokken en blouses hebt genaaid, ben je er achter dat de meeste stappen overgeslagen kunnen worden. De beste raad die ik je kan geven: zorg dat delen die op elkaar gelegd moeten worden voor je ze aan elkaar naait, exact dezelfde naadtoegift hebben. Dit bereik je als volgt: neem de patroondelen wat ruim bemeten over op patroonpapier, nu teken je met behulp van een maatlatje (strookje dun karton met inkepingen op 1, 1,5, 2, 2,5 3, 4 en 5 cm) de vereiste naadtoegift erbij, en knipt je papieren patroon aan de buitenrand van de naadtoegift uit. Voordeel: als je stof net genoeg is kun je beter zien hoe je het patroon op moet leggen en de buitenranden van de stof moeten exact op elkaar passen, je naadtoegoift is immers even breed. Veel woorden, als ik het laat zien, snapt een naaister het direct, het voorkomt veel frustratie. Wil je wel lussen en doorrijgen, dan knip je de naadtoegift van het papier af op de patroonlijn, nadat je de stof hebt uitgeknipt. Probeer het eerst even uit op een kussensloop.

    BeantwoordenVerwijderen