Lenteschoonmaak

Kennen jullie het verhaal van mijn Grote Lenteschoonmaak?
Juist, het gebeurde nooit.

Logisch, want er is altijd heel veel te doen wat vele malen leuker is dan schoonmaken. Bovendien is het juist in de lente dat de zon zich meer laat zien en dat nodigt niet bepaald uit om met een doek om je hoofd onder bedden te gaan stofzuigen.

Kievitsbloemen, speenkruid en insectenhotel

Ik behoor tot de groep mensen die alleen het hoogstnoodzakelijke schoonmaakt (je zult me dus niet op de TV zien omdat mijn huis zó vervuild is dat het publiek ervan smult).
Gouden Regel: dat waar je ziek van kan worden moet redelijk schoon blijven (dus keuken, badkamer en wc). Dat houdt ook in dat je bij ons op een zonnige dag niet door de ramen kan kijken. En dat er soms wat stof ligt hier en daar.
Kniesoor die daar op let.

Maar goed, het is eindelijk lente en ik kreeg toch wat kriebels in een diepgelegen, primaire laag in mijn brein.
Omdat mijn gedachten echter niet stilliggen als ik aan het werk ben (in tegenstelling tot bij mannen, heb ik begrepen) bedenk ik steeds dingen die ik even snel tussendoor wil doen of zeggen of (zoals nu) opschrijven. Voor jullie, uiteraard.
Zo is er opeens een uur voorbij.

Dan kom ik tijdens het afstoffen van de kast mijn blik met knopen tegen. Die maak ik dan natuurlijk even open om te kijken hoe leuk ze ook alweer zijn.
Een uur later heb ik ze allemaal op kleur gerangschikt en in aparte zakjes gedaan.
Maar het kastje is nog steeds onafgestoft.

Vervolgens maak ik het zeepbakje in de keuken schoon en erger me aan het feit dat die prachtige zeep van Marieke (groene thee, rode klei en jeneverbes) wegens een ontwerpfout de hele tijd in een plasje water ligt. Wie ontwerpt er nou een zeepbakje waarbij de zeep niet droogligt!
Weer een uur later ligt de zeep in een handig en kleurrijk zeepbakje van Lego en heeft het doosje lucifers ook maar meteen een bijpassende opbergplek.
Kinderachtig? Misschien, maar wel praktisch en vrolijk.

Tenslotte heb ik, tijdens het uitruimen van mijn bureau, ook alle punten van mijn mooie potloden maar weer eens geslepen. En er een mooie tekening voor de plaatselijke Oranjevereniging  mee gemaakt.

Kortom, het huis wordt er niet schoner op, maar ik ben na zo'n dag eigenlijk toch een heel tevreden mens met een heel opgeruimde geest.
Dat is pas een lenteschoonmaak.