Raadsels

Er zijn van die dingen die met een logisch verstand niet te begrijpen zijn. Jullie kennen ze vast wel.
Zit ik kalm en tevreden te festoneren, kijk ik even op van mijn werk ("mam, waar is mijn tas/telefoon/onderbroek"), zit daar opeens een driedubbele zeemansknoop in mijn draad.  
Terwijl ik me niet verroerd heb!!!

Hetzelfde gebeurt voortdurend met het snoer van mijn oortelefoontjes. Ik heb geleerd zuinig te zijn met mijn spullen (iets wat duidelijk niet automatisch van ouder op kind wordt doorgegeven) en daarom rol ik ze zorgvuldig op en doe ze in dit schattige gehaakte zakje wat ik ooit van Nancy kreeg.
Vervolgens haal ik ze er een week later compleet verknoopd weer uit!.

Nog zo'n raadsel dat jullie vast ook wel kennen:  je wast (eindelijk) je beddengoed weer, stopt dekbedovertrek en onderlakens er los is, vult de wasmachine verder op (want we zijn zuinig met water en energie...) met vaatdoekjes, onderbroeken, washandjes en dergelijke.
Als je de was er later weer uithaalt zit alles, maar dan ook alles, binnenin het dekbedovertrek!
Dat moet je eens bewust proberen, in zo'n kleine ruimte! Lukt je niet.

Dat bedoel ik dus. Er is een Complot gaande en we hebben het allemaal niet in de gaten. We leven er maar op los en ondertussen worden we gewoon voor het lapje gehouden.

Als laatste - voor het geval iemand van jullie zit te glimlachen om die gekke Kyroushka, met haar complot-theorieën - het raadsel van de sokken.
Je stopt twéé dezelfde sokken in hierbovengenoemde wasmachine en er komt, na het wasprogramma, maar één weer uit!!
Ik heb met mijn kop in de trommel gehangen, die sokken zullen zich toch niet verstopt hebben?
Helemaal niets te vinden, nergens!.
Ondertussen heb ik een la vol met alleengaande sokken.
We dragen nu, bij wijze van stil protest, dagelijks allemaal twee verschillende sokken.
Het hele gezin.

De oplossing van Roelie Weeda, dit hangt naast haar wasmachine!

Zoals gezegd, ik vermoed hier een Complot. En het heeft natuurlijk te maken met december 2012!
Waarschijnlijk Aliens, met hun Hoofdkwartier in mijn wasmachine:

Een Warm Wintersetje

Nog een Kringloopvondst waar ik het met jullie over wil hebben, iets waar ik echt dol op ben!
Een berg lamswollen truien:

Ik sleep ze overal vandaan: uit Kringloopwinkels, van mijn vader die zijn lievelingstruien vaak te heet wast, truien met gaten die anders zouden worden weggegooid.
Hier gaan ze dan (nog eens) in de hete was en zo heb ik nu een grote, zachte berg van Wollen Mogelijkheden.

Het is herfst, bijna winter, en ik heb behoefte aan wat vrolijke warmte.
Beenwarmers en polswarmers, ja leuk.
Daar ga ik de mouwen voor gebruiken. Die zijn ideaal, al half klaar, dat schiet lekker op.
Hier zie je een rode en een bruinoranje trui:

De mouwen op maat knippen (ik maak ze iets smaller, alleen de boord laat ik zitten, die komt bij de enkel). Dichtnaaien en desgewenst versieren (en geef me een goede reden om iets niet te versieren!).
Voor de bloemetjes gebruik ik het tussenstuk dat overblijft bij de schouder. (Het fijne van heet gewassen truien is dat het flink vervilt, waardoor je kunt knippen zonder dat het gaat rafelen.)

 

 
Dan naai ik de afgeknipte boord van de rode trui aan de bovenkant van de oranjebruine beenwarmer, een beetje strak zodat het de boel straks hoog kan houden.
De goede kanten tegen elkaar aannaaien, anders moet je in de weer met een tornmesje.
Zucht.

Maar de volhouder wint:

De mouwen van de rode trui willen nu niet achterblijven en worden daarom polswarmers.
Ook hier weer, knippen, naaien, versieren:

op maat knippen, met duimgat, en zijkanten dichtnaaien

bloemetje erop

bovenkant, duimgat en onderkant leuk festoneren...

Samen

Mijn Warme Wintersetje.
En ja, ik hou van rood .

Het Rode Truitje

Na alle binnen- en buitenlandse politieke emoties is het volgens mij hoog tijd voor weer wat Wol.
En gelukkig had ik nog wat Kringloopvondsten verzameld, de afgelopen tijd.

Nou lees je dat ook wel eens in andere blogs en dan krijg je de indruk dat er overal in het land de schatten voor het oprapen liggen in de Kringlopen. Overal behalve bij jou.
Zij komen met de mooiste jaren zestig stofjes thuis, met retrolampen, met leren bibliotheekstoelen en jij staat weer tussen de smoezelige boeken en synthetische lappen.
Niks van waar. Het is negen van de tien keer niets, rotzooi, troep, zooi. En nog duur ook.

Maar goed, ik had toch wat weten te vergaren en daar wil ik het met jullie gezellig over hebben.
Ik begin met het Rode Truitje: Heel lief, maar net, echt nét, iets te krap rond de taille.

 Ik weet niet wat dat is, maar dat komt de laatste tijd vaker voor.  Het zou zomaar iets met chocola te maken kunnen hebben. 

Dat rode truitje moest onderhanden genomen worden, zoveel was me wel duidelijk. Behalve de taille was ook de hals wat krap.
Nodig:  schaar, naald, bolletjes katoen en alles wat je er maar leuk bij vindt.

Ik knipte de halsboord voorzichtig los en festoneerde de rand direct zodat het niet zou gaan rafelen.

Om wat meer ruimte te krijgen in de taille (nou geen flauwe grapjes meer) knipte ik de onderste boord in. Ook weer direct festoneren.

Door de lus van de festonsteek kun je nu een leuk randje haken.

De knippen in de benedenboord werden opgevuld, ook door te haken in de festonlussen.
Omdat ik niet weet hoe al die steken heten is hier een detailfoto. Want dan snappen jullie het direct, toch?

O

Ook de mouwen kregen een knip.

Vreselijk gepruts met het fotograferen van de kleur. Jakkes.

Het resultaat, buiten gefotografeerd.
En nee, ik doe hem niet even aan voor de foto, geloof me nou maar als ik zeg dat hij lekker zit en heel leuk staat.
Geen taille meer te zien...

Letter to the President

To:  The President of the United States of America
CC:  Mr. Rutte, Mr. Samsom

Dear Mr. Obama,
Congratulations! You now have another four years to try and make this world a better place.
Because, as you undoubtedly know, as the President of the United States of America, what you do and say has a lot of influence in the rest of the world.
Since that is where I happen to live, I would like to give you my point of view on some matters.
And because I know your time is precious, I will keep it short.

1. Connecting people.
Ofcourse, you will have your own people, so heavily divided (as we could see during the election race), but there is more of us!
One of the greatest lessons I have learned during my travels (and one of the most pleasant!) is that, no matter where, people are primarily friendly and relaxed (unless in war, disaster or with a tourism overkill).

Now, this is no small point! Please, remember it when you deal with other countries: what we see on television, what we hear from politicians, is not always as it is in the streets and on the markets!
One of my loveliest experiences was in Teheran, Iran, where I (discretely veiled, without, however, being able to hide my Dutchness) met a lot of people, eager for contact, open to discussion and very, very hospitable.

2. Durability.
One of my pet topics, I'm afraid.
You said it so nicely: "let us try to be less dependant of foreign oil deliverance".
I would like you to delete the word "foreign".
Let us simply try to find more ways (and develop the known ways) of clean and durable energy.  For our economy, but ofcourse even more so for the future of our children.

And let us try to teach those same children to value what material goodness they have, since it took energy, time and money to produce it.

3. Health Care.
You did a great job here, transforming the American Health System into a more righteous one!
Just a few tips to keep it financially stable too:
- Stop that dreadful tobacco-lobby, at once!
- Show people how they can influence their own health in the way they eat and live.
- Tell them to eat more vegetables, fruits, wholegrain cereals and nuts. And far less meat!!
- Let people walk or bicycle to their work, take stairs when possible and start a (vegetable) garden (promote collective gardens in the city!).
In short: eat naturally, move naturally!

4. Rich vs. Poor.
I think I can see the positive points of your American Dream (everyone should be able to achieve things in life no matter who, where and when).
But let us be honest, in a complete free world (with a free market, that is) most people will always let their actions be ruled by what is good for themselves, and rather now than in a distant future.
So, for the time being, we will all need an honest government to make rules and laws for the good of as many people as possible and to take care of the long term planning of those.

Dear Mr. President, truly it is no more difficult than this, but I am afraid the simple truths tend to be overshouted by all the different voices that surround you.
Or any person in power, for that matter.

Therefore, Mr. Obama, Mr. Rutte, Mr. Samsom, and all other Leaders of the World, let me invite you for a cup of tea (however dangerous it may sound, after the introduction of the Tea Party - one of their nastiests effects).

Let us meet occasionally, to be able to discuss the world with a mouth full of chocolate.
I assure you that this is the best way to solve the world problems.


Yours very sincerely,
Kyroushka

Taiwan

Ik was een paar dagen voor mijn werk in Taiwan.
Omdat we hier onder ons zijn kan ik jullie wel vertellen dat Taiwan een fantastische bestemming is! Dat willen we graag zo houden, dus mondjes dicht hierover!!
Waarom is Taiwan zo bijzonder? Nou, hierom:

- Mooie natuur:

- Goed en goedkoop openbaar vervoer:

Trein naar Pingxi

Do not Walk on Track...

- Erg aardige mensen:

Vrienden in de metro

Enthousiast jongetje

- Goed winkelen:

- Lekker eten: 

Kippenmaagjes en -niertjes

Varkentje van 't spit

Favoriet: de Bakplaat

Er was nog tijd voor een uitstapje naar de theeplantages, ten zuiden van de hoofdstad Taipei. Met een gondellift, vijf kilometer de heuvels in.

Daar ontdekten we de bijzondere eigenschappen van de Taiwanese thee.

theebloesem

Nuttige instructies voor het drinken van thee, vooral punt 5.

Er is echter één nadeel aan dit soort reizen: het tijdsverschil!
Dat betekent dat ik 's nachts vaak naar het plafond lig te staren (meestal naar dat kleine, irritante lichtje van de rookmelder; overdag bijna niet te zien, maar in het donker krijgt het de afmeting van een bouwlamp).
Gelukkig zijn er ook in Taiwan kleine winkeltjes met wol en garen en bijbehorende breipennen en haaknaalden.

Zo hebben al die slapeloze nachten toch ook nog wat moois voortgebracht. Want ik ging als een bezetene aan het haken en breien.
Een kol, met een interessant motiefje die jullie helaas niet kunnen zien op de foto.
Uiteraard ook een kopje Oelong thee met daarbij gedroogde mangoschijfjes, mmm.

En eindelijk een serieuze poging tot een kleed van Granny Squares:

Of het ooit afkomt en hoe het eruit zal zien is nog even een verrassing.

Ook voor mij.