Het Rode Truitje

Na alle binnen- en buitenlandse politieke emoties is het volgens mij hoog tijd voor weer wat Wol.
En gelukkig had ik nog wat Kringloopvondsten verzameld, de afgelopen tijd.

Nou lees je dat ook wel eens in andere blogs en dan krijg je de indruk dat er overal in het land de schatten voor het oprapen liggen in de Kringlopen. Overal behalve bij jou.
Zij komen met de mooiste jaren zestig stofjes thuis, met retrolampen, met leren bibliotheekstoelen en jij staat weer tussen de smoezelige boeken en synthetische lappen.
Niks van waar. Het is negen van de tien keer niets, rotzooi, troep, zooi. En nog duur ook.

Maar goed, ik had toch wat weten te vergaren en daar wil ik het met jullie gezellig over hebben.
Ik begin met het Rode Truitje: Heel lief, maar net, echt nét, iets te krap rond de taille.

 Ik weet niet wat dat is, maar dat komt de laatste tijd vaker voor.  Het zou zomaar iets met chocola te maken kunnen hebben. 

Dat rode truitje moest onderhanden genomen worden, zoveel was me wel duidelijk. Behalve de taille was ook de hals wat krap.
Nodig:  schaar, naald, bolletjes katoen en alles wat je er maar leuk bij vindt.

Ik knipte de halsboord voorzichtig los en festoneerde de rand direct zodat het niet zou gaan rafelen.

Om wat meer ruimte te krijgen in de taille (nou geen flauwe grapjes meer) knipte ik de onderste boord in. Ook weer direct festoneren.

Door de lus van de festonsteek kun je nu een leuk randje haken.

De knippen in de benedenboord werden opgevuld, ook door te haken in de festonlussen.
Omdat ik niet weet hoe al die steken heten is hier een detailfoto. Want dan snappen jullie het direct, toch?

O

Ook de mouwen kregen een knip.

Vreselijk gepruts met het fotograferen van de kleur. Jakkes.

Het resultaat, buiten gefotografeerd.
En nee, ik doe hem niet even aan voor de foto, geloof me nou maar als ik zeg dat hij lekker zit en heel leuk staat.
Geen taille meer te zien...