Niet dat het me zo makkelijk afging, maar het was wel een soort spannend spel, waarnaast talen een beetje saai en nutteloos leken.
Pas later, met mijn eerste Franse vriendje, viel het kwartje wat talen betreft.
Ik ben een groot voorstander van talen leren in de praktijk.
Natuurkunde was veruit favoriet, ondanks een draak van een leraar.
Opeens begreep ik de wereld! Krachten, trillingen, optische wetten, ik was er dol op! Dus daarom kostte het fietsen zo'n moeite, heuvel op! En daarom kreeg je die grappige rimpels in het water van het zwembad, als je je rotbroertje erin had geduwd!
Ah, exacte vakken...
Maar, ik weet het wel, over dit soort onderwerpen moet ik niet te lang doorgaan, zeker niet in een gezellig blogbericht, want anders sta ik al snel in mijn eentje te ratelen.
Toch komen ze nog wel eens van pas, de lessen die wij op school leerden.
Ik heb laatst van een echte Japanse mevrouw gehoord dat je groene thee niet met kokend water mag zetten. Het moest heus 80 graden zijn, geen graad meer of minder, anders gingen de gezondheidsbevorderende krachten verloren! (Deze Japanse mevrouw sprak goed Nederlands.)
Wie ben ik om dat dan tegen te spreken.
Japanse thee:
In de praktijk is dat wel een beetje een geklungel, als ik eerlijk mag zijn.
Moet ik het water eerst laten koken en dan weer af laten koelen?
Moet ik het juist eerder van het vuur halen?
En hoe weet ik wanneer het 80 graden is?
Wij hebben hier namelijk nog een ouderwetse fluitketel, met zo'n doordringend fluitje.
Nu komt de Wiskunde van pas!
En mocht je geen wiskundeknobbel hebben, dan lees je hier maar even snel overheen. Volgend bericht gaat weer over wol.
Tegenwoordig verwarm ik dus de theepot eerst voor (wat mij tijdens een andere gelegenheid weer dwingend werd voorgeschreven door een heel aardige Engelsman).
Engelse thee:
Daarna kook ik het water in mijn fluitketeltje. Ik vul 4/5e van de theepot met dat kokende water (4/5e = 80%) en doe er 1/5e deel ijskoud water (= 20%) bij. Dat moet dan een potje met water van 80 graden opleveren, dacht ik zo.
Zo komt het dat ik na al die jaren eindelijk doorheb wanneer wiskunde en talen bij elkaar komen.
Als je thee drinkt met een Japanse mevrouw en een Engelse meneer.
Internationale thee:
Doe mij maar zo'n lekker kopje thee!
BeantwoordenVerwijderenWiskunde was trouwens mijn beste examenvak. Met Schei- en natuurkunde had ik niet zoveel. Ik heb dat nooit goed doorgehad.
Fijn weekend!
Geweldig, wat een logica!! Ik had het nooit bedacht, maar ik heb dan ook een wiskunde gat ;-) oh en ook een talen gat... geen idee wat mijn nuttige talent is.
BeantwoordenVerwijderenLeuk! Maar voor die Engelse meneer dan weer niet he.
BeantwoordenVerwijderenach, kyra, het slot (zo komt het dat...): schitterend!
BeantwoordenVerwijderenLiefs uit Galmaarden x
O, wat goed dat ik dat lees! Ik wist wel dat je groene thee met water op 80 graden moest zetten. Maar ook ik heb geen thermometer die in heet water gestoken kan worden. Ik goot er altijd wat koud water bij, ongeveer een kleine kwart mok. Zonder na te denken heb ik het dus goed gedaan.
BeantwoordenVerwijderenDat vind ik nou leuk bedacht! Of het nu zo is dat vraag ik mij af maar er zit wel kyroushka logica in. En dan in die hete thee geen honing doen he. Als je de honing opwarmt tot boven de 45 graden, is alle geneeskracht verdwenen. Daarom mag je honing ook nooit in hete thee gieten. Wacht tot de thee wat afgekoeld is, anders hou je niet veel meer van smaak en geneeskracht over.
BeantwoordenVerwijderenLieve Kyroushka,
BeantwoordenVerwijderenZo'n thermometer waar je yoghurt mee maakt en wol mee verft mag toch wel in heet water? Dwz ik doe hem in de pan en warm dan op.
Prachtig verhaal!!
Volgens mij ken ik die natuurkundeleraar. Er was toch ook nog zo'n kattekop lerares.
Liefs uit Zeeland, Addy XXX