Een Lichtje in de Duisternis

In Drenthe is de winter koud en donker.
Leuk om de Melkweg te zien, dat wel. Want die zien jullie daar in het wilde westen niet meer, hè?
Als we bezoek hebben uit de drukkere streken dan neem ik ze soms 's avonds even nonchalant mee naar buiten. Ach, zeg ik dan verrast, kijk daar heb je de Pleiaden. En net daarboven Cassiopeia.
Dat maakt indruk.
Ondertussen houden we elkaar staande, want het is hier natuurlijk winter en spiegelglad.
En ijskoud. Ik stommel iedere ochtend met een aantal extra lagen over de nachtpon door het huis, want de houtkachel moet eerst de boel opwarmen.
Het is romantisch wonen op het platteland.

Om dat donker nou eens fraai op te lichten maakte ik in opdracht een vilten lap voor een lampenkap. Je kan er natuurlijk ook een kussenovertrek van maken, of een kleedje, kom, zelfs een warme pyjama, waarom niet.
Ik dacht dat jullie misschien wel over mijn schouders zouden willen meekijken.

Uiteraard gaan we eerst keurig aan de slag met de afmetingen (rekening houdend met zo'n 30 procent krimp).
We zijn niet ongeduldig, een goede voorbereiding is het halve werk... (precies de reden waarom ik niet van naaien hou, of van schilderen, of van ramen lappen; alles moet tegenwoordig zo ontzettend voorbereid worden, gooi er toch gewoon een plens tegenaan, wat maakt het uit).

Als ondergrond gebruik ik chiffon zijde (een transparante zijde die lekker vilt, pongé zijde is veel dichter en glanzender).

Daarna verzamel ik verschillende vezels die ik er in wil verwerken: ruwe vachten van het Drentse Heideschaap, krulletjes van het Wensleydale schaap, gekaarde zilverachtige wol van het Gotland schaap... en zijde. Prachtig glanzende zijdevezels:

Op de chiffonzijde leg ik een heel dun laagje gekaarde Merinowol. Dit is het bindmiddel tussen de verschillende vezels en de chiffon.

Hier bovenop komen de andere vezels, van alles wat.

Gotland en Wensleydale:

Alles nat maken met warm water en zeep, hierop het bubbeltjesplastic. Platdrukken en voorzichtig omdraaien (gebruik hierbij het plastic). Ik wil de vezels wat los houden, dus vilt ik alleen de onderkant:

Hier gebruik ik natuurlijk het superviltblok van mijn Houtman:

Als het redelijk vast zit, de hele bubs oprollen, handdoek eromheen en rollen maar. Voor de stevigheid bind ik er wat oude pantysokjes omheen (ja, die heb ik zomaar).

In verschillende richtingen rollen. Na iedere keer rollen pluk ik de krulletjes en vezels aan de bovenkant weer wat los (natuurlijk moeten ze bij de basis wel vastzitten).

De lampenlap om een oude lampenkap:

 Zo is hij geworden, mijn lichtje in de duisternis: