Gezondheid en Vriendschap

Afgelopen week was ik geveld door griep.
Wat een drama! Ik wist niet dat dat zo'n aanslag op je lijf kon zijn. Niks geen veredelde verkoudheid, nee, half dood was ik!
Ook Houtman werd meegesleurd en zo lagen we samen, ieder op een eigen bank (gelukkig hebben we er twee), ieder met een eigen dekentje, zielig te zijn.
Zeven dagen lang.

Alle tijd dus om na te denken over het Leven, het Universum en Alles.
Ik kwam tot de conclusie dat Gezondheid een Groot Goed is.
Ja lach maar, maar die wijsheid vergeten we vaak weer zo snel.
Gezondheid én Vriendschap.
Ik kreeg namelijk een niet aflatende stroom whatsappjes van vriendinnen, vol nuttige raadgevingen (veel drinken, vroeg naar bed) en absoluut onzinnig, maar opbeurend, geleuter.

o.a. over luierende lammetjes

Bovendien stond één van mijn allerliefste vriendinnen onverwachts met boodschappentassen vol gezonde goodies (en een enkele ongezonde) in de keuken, virussen en bacteriën vrolijk trotserend.

Gezondheid en Vriendschap, ik ben een rijk mens.

Cathy zal het met me eens zijn, denk ik.
Na een afschuwelijke brand is ze haar hele hebben en houden kwijt. Dit weekend viert ze haar verjaardag, met een groep dierbare vriendinnen, ergens op een mooie plek in Nederland.
Van die vriendinnen kreeg ik de opdracht om een warme Vriendschapsdeken voor Cathy te maken, met daarop haar hond (een Vizsla) en haar kat-met-halve-staart (die de brand gelukkig hebben overleefd).
Een donkerrode Vriendschapsdeken.

Aangezien donkerrode wollen dekens nauwelijks bestaan verf ik een cremekleurige deken in de juiste kleur.
Wol verven kan helaas niet in de wasmachine, de verf pakt alleen op temperaturen rond 80 graden en dat zou in de wasmachine een enorm verviltingsproces op gang brengen.

De deken is 160 bij 120 cm en past net in mijn verfpan (een ouderwetse weckketel). Daarin verf ik de wol met Landscape verf (speciaal voor wol en zijde, dus dierlijke vezels), in dit geval met de kleur Waratah.

Omdat het nogal krap is in de pan blijf ik roeren, totdat de temperatuur 85 graden is. Die temperatuur hou ik zo'n anderhalf uur aan, met regelmatig roeren, zodat ik zeker ben dat de kleur overal goed is doorgedrongen.

Het was de moeite waard want de deken is prachtig diepdonker rood geworden.

Als de deken weer droog is begin ik met het vilten van de dieren erop.
De Vizsla kijkt vanaf de foto lief en goeiig de wereld in. Die uitdrukking probeer ik te vangen.
De kleuren van de wol kloppen helaas niet helemaal, maar tijd om nieuwe te bestellen is er niet, dus ik pas het zo goed mogelijk aan.
Wol in vorm leggen en inprikken met de viltnaald.

De Kat-met-halve-staart kijkt alert voor zich uit. Hij lijkt op mijn eigen Dikke, alleen niet zo dik.
(Sorry Grisha! Je bent niet dik, je hebt gewoon zware botten).

De tekst die erbij moet komen vilt ik met zwarte wol.

Tenslotte wordt de deken netjes rondom gefestoneerd, met mooi contrasterend helderrood katoendraad.

Ziehier, de Warme, Wollen Vriendschapsdeken: 

Ondanks alle ellende geloof ik dat Cathy ook een rijk mens is.