Een jas en een kat

Eigenlijk wilde ik jullie alleen mijn nieuwe jas laten zien, waar ik reuze trots op ben. Maar onze Dikke Kat kwam, zag en ging liggen.
Dat laatste doet hij veel, bij voorkeur in te kleine doosjes. Het liefst dáár waar jij druk bezig bent. Wat is dat toch met katten?
Hij lag dus in het te kleine doosje, terwijl ik bezig was.

Hij bleef ook liggen in zijn te kleine doosje, wát er ook gebeurde.
Zonder enig schuldgevoel of idee dat hij misschien iets zou moeten doen (het huishouden of zo). De enige beweging die hij maakte was de trip naar zijn etensbak, een snelle pit stop op de kattenbak en weer terug naar zijn Doos.
Daar zie ik wel een Levensles in.

Jullie merken het al, dit wordt weer een berichtje met Hoofdletters.

Om terug te komen op de jas, ik heb dus een Nieuwe Jas.
Meestal loop ik er wat rommelig bij, dat kan ik niet veranderen, dat ligt blijkbaar in mijn aard. Ik weet ook niets van Merken of Ontwerpers, ook al doe ik mijn best om mee te praten als het zo uitkomt. Ik heb een goede relatie met mijn lokale Kringloop en ben daar zeer tevreden mee.
Toch had ik al jaren een stille behoefte aan een Nette Jas.
Een Jas voor Deftige Gelegenheden.

Op een mooie dag kreeg ik, van een lieve vriendin, weer zo'n zak met kleren die ze om diverse redenen niet meer droeg. En daar was hij, mijn Jas.
Mijn donkergroene, loden, wollen jas.

Alleen waren de mouwen ietsje te kort. En tochtte het nogal rond mijn nek.
Dat is voor een wolvrouw natuurlijk een leuke uitdaging, dus ik sloeg opgewekt aan het vilten.
Doosje met kat opzij.

Ik viltte een rechthoekige lap met merino lontwol in mooie groentinten.
Ik ben dol op groen.

Uit die rechte lap knipt ik een kraag. Door die nog een paar keer te rollen, verdwijnen de scherpe knipkanten.
Potje thee erbij.
Doosje met kat verschuiven.

Vervolgens viltte ik polswarmers, twee uit één stuk en in het rond, met een malletje ertussen. Als het vilt stevig is in twee gelijke stukken knippen en ook hier nog even narollen.

Doosje met kat wat naar links.

De kraag naaide ik met de naaimachine aan de ronde hals.
Naaimachine op tafel, doosje met kat weer wat naar rechts.
Doosje begint te kraken.

 Ik zet de kraag vast met een dubbele stiksteek-rij voor de stevigheid (en, al zeg ik het zelf, heel netjes...)

Ik vind hem reuze chique, mijn groene, loden jas.
Made in Ireland en een ietsie pietsie in Drenthe.

En onze Dikke Kat?
Die is onlangs uit zijn doosje geknapt, we zagen het al geruime tijd aankomen.

Gelukkig was er een nieuwe doos, net ietsje ruimer.
En zo is de rust weergekeerd.