De Bijenwaslappen van Agnes

Niemand van jullie die zich afvroeg wat dat toch voor gezellige lapjes waren die in mijn vorige bericht rechtsvooraan op de foto lagen?

Het zijn namelijk heel erg interessante lapjes. Lapjes met een Verhaal. Die ik nu ga vertellen.

Agnes (die van de wol en duurzame schoonmaakmiddelen) had in haar kraampje op de Markt van Melk en Honing, behalve de sodazeep, citrusazijn en handgehaakte washandjes nog iets spannends: bijenwaslappen.
Geen bijen-waslappen, maar bijenwas-lappen.
Wat ik daar dan mee moest doen, wilde ik weten (terwijl ik er alvast twee opzij legde, want ik zag vanuit mijn ooghoek een andere mevrouw ook erg gretig kijken).

de kraam van Agnes

Nou, sprak Agnes, daar kun je je boterhammen in bewaren. Of je kaas. Of over je schaal met appelflappen leggen alvorens je die in de kelder zet (wie houdt er nou appelflappen over...).
Het bleek om lappen stof te gaan die geïmpregneerd waren met biologische, schone, bijenwas. Dat doet Agnes zelf en omdat ik het dolletjes zo leuk vond, heb ik dat kort daarna op een avond, met een paar andere dames, ook bij Agnes gedaan.
Helemaal verguld kwam ik thuis met nog eens drie doeken, in verschillende afmetingen. Als alternatief voor plastic zakjes en bakjes.
Wat deed ik er vervolgens mee:

De allergrootste lap is bedoeld om over mijn enorme slabak te leggen, mocht ik weer eens veel te veel sla hebben gemaakt (ik ben dol op sla, maar vergeet altijd dat de anderen dat net ietsje minder zijn).
's Avonds eet ik die schaal dan nog wel eens leeg voor de computer. Eén hand met vork in de bak, andere hand op de muis voor Pinterest.

Voor het gewicht naaide ik er in iedere hoek een lief Nederlands toeristenklompje aan (te koop bij VVV's en dergelijke).

Deze lap kan ook gebruikt worden om een bloemkool of een krop sla in te wikkelen (zo droogt het niet uit in de koelkast).

De tweede lap knipte ik in twee stukken en daarvan maakte ik twee zakken. Ideaal om kaas in op te bergen! Of je boterhammen voor de picknick.

Voor de Francofielen onder ons: je kan natuurlijk ook een langwerpige zak maken om je dagelijkse stokbroodje in te bewaren.

De derde lap wil ik gebruiken als wikkellap, voor alles wat vers is en niet mag uitdrogen. Deze is langwerpig en hier naaide ik een gehaakt wikkeldraadje van katoen aan. Met aan het einde een (dubbel) knoopje waardoor het dicht blijft zitten. De zijkanten vouw je naar binnen.

Is het blok kaas op (en dat gaat hier altijd sneller dan ik denk), dan gaat het bijenwaszakje in het afwassopje mee. Smeltpunt van bijenwas ligt rond 60 graden en zo heet is ons sopje niet.
(Ik zeg hier "ons" omdat het een gezamenlijke dagelijkse klus is van Houtman en mij. Houtman wast af, ik doe de planning.)

De Tupperware kan terug in de kast, ik doe het vanaf nu met doeken.

Zelfvoorzienend, duurzaam en... schoon!

Ik kan mezelf soms met stomme verbazing gadeslaan.
Als je het mij zo direct vraagt (ja, toe maar...) dan zeg ik dat ik een heel rationeel persoon ben. Dol op wiskunde en zo (en wie is dat nog, tegenwoordig).
Maar dan roert zich de herfst en prompt komt er zo'n onverklaarbaar, niet-logisch verlangen op, om het hol klaar te hebben voor de winter.
Net als die rare bevlieging in de lente.
Waar het vandaan komt mag Joost weten, normaal gesproken heb ik totaal geen last van een stoffig huis of van ramen waar je niet helemaal doorheen kunt kijken.
Nu dus wel. Ik ben aan het poetsen:

Daarnaast zit ik nog volop in de zelfvoorzienende fase en ben ik aan het prutsen met zelfgemaakte, natuurlijke lippenbalsem, geïnspireerd door Marieke.
Ik verslijt namelijk tientallen lippenbalsems per jaar en dat tikt aan.
Voor de liefhebbers:

LIPPENBALSEM
1 deel sheabutter of kokosboter
4 delen olijfolie, amandelolie of lijnzaadolie
2 delen bijenwas
etherische olie (mijn favoriet: citrusfruit)

Au bain Marie verwarmen (natuurlijk weet je wat dat is, zo smelt je ook chocola).
Door een druppel van het warme mengsel in een bakje koud water te laten vallen en het daarna tussen je vingers uit te smeren voel je of de balsem stevig genoeg is.
Te stevig? Wat olie erbij. Te dun? Bijenwas erbij.
De etherische olie er pas indoen direct nadat je het in het potje hebt gegoten. Voor een klein potje (ik gebruik die lieve mini-jampotjes) is 8 druppels genoeg.
Hard laten worden.

bijenwas in de pan, sheabutter nog in pot

Biologisch heeft natuurlijk de voorkeur. Voor alles wat je op je lijf smeert (en in je lijf stopt), toch?
De ingrediënten koop ik online.

mijn mooiste potje...

Om weer terug te komen op de Herfst-nesteldrang (jullie dachten misschien al dat dit weer een rommelig bericht aan het worden was, maar dat valt mee, ik hou de rode draad vast), ik wil dus de Boel Aanpakken. En dacht dat te gaan doen met, net als de lippenbalsem (ja, daar is-ie) alleen natuurlijke, liefst zelfgemaakte produkten.
Groot is mijn blijdschap als blijkt dat ik ook hier weer kan bouwen op een vriendin.

Wolvriendin Agnes stond op de onovertrefbare Markt van Melk en Honing in Zuidlaren (één van de leukste markten van Nederland; alleen al het feit dat ze zichzelf geen Fair noemen maar gewoon Markt spreekt al boekdelen) en had dit keer, naast haar gebruikelijke wolschatten een heel assortiment zelfgemaakte, natuurlijke schoonmaakmiddelen bij zich.
Natuurlijk vlogen die in mijn tas. Ook twee schattige gehaakte washandjes (met gladde kant en scrubkant).

Waar een mens al niet gelukkig mee kan zijn.

citrusazijn-reiniger, potash-olijfzeep en soda-olijfzeep

Nu heeft ze het ook nog eens allemaal voor ons op een rijtje gezet, de recepten, haar achterliggende gedachten en haar tips, hier.
Dus eigenlijk rest mij nu slechts te zwijgen.
En citroenschillen te sparen.

We haken er een randje aan...

Gordijnen moet je eigenlijk niet wassen.
Dat begreep ik - intuïtief - al jaren. Maar onder druk van verkeerde vrienden ben ik toch gezwicht.
Ik heb de badkamergordijnen in de wasmachine gestopt, op 30 graden. Dat maakte ze niet echt schoner, dus waste ik ze nogmaals op 60 graden.
Fout.
Ze zijn nu nog steeds niet echt schoon maar wel tien centimeter korter. Waardoor er een hinderlijk streepje inkijk is ontstaan.

Ik greep dus naar mijn haaknaald en haakte er een romantisch randje aan, met bengelende bolletjes.
Hoe het bolletje gehaakt wordt zie je hier.

eerst een randje festoneren

daarin twee stokjes per festonsteek

de bengelende bolletjes

ik wil niets horen over strijken

Voor het huwelijk van mijn broer moest ik op het laatste nippertje mijn klerenkast doorzoeken. Om de een of andere vage reden paste veel van mijn jurkjes niet meer rond de taille. Ongetwijfeld ook weer een gevolg van het wassen.
Ik nam dus het enige jurkje mee dat nog lekker zat. Een zwart jurkje, tweedehands, niets mis mee, maar ik houd niet van zwart. Ook niet van grijs, nee.
Op weg naar Zweden, om precies te zijn halverwege Funen in Denemarken, kwam daar die haaknaald weer.
Een rood gewelfd randje en het werd zowaar toch een feestelijk jurkje.

Houtmans liefde wordt uitgedrukt in hout.
Hoezo niet romantisch! Mag ik je erop wijzen dat hout langer meegaat dan een bosje bloemen!
Dat randje maakte ik daar zelf weer omheen, hier.

Mijn tuinklompen zitten lekker. Zo lekker dat ik ze wel eens vergeet uit te doen als ik naar de winkel ga. Of op bezoek bij mijn schoonfamilie.
Ken je dat? Sommige mensen schijnen dat te hebben met hun sloffen.
Om niet de indruk te wekken dat ik altijd maar in die moestuin bezig ben ging ik ook mijn klompen versieren. Nylon leek mij in dit zeldzame geval beter dan wol.

zo waren ze

weer eerst die festonsteek

daarop een rij vasten (achterkant) en stokjes (voorkant)

leuker, maar nog steeds een beetje saai

Met deze bloemetjes erbij kan ik wel bij je op de thee komen, vind ik zelf:

Ik was er al eerder mee bezig geweest, met die randjes, bedenk ik me nu. Het lila feestvestje hier, mijn rode lievelingstrui hier en wat saaie vestjes hier.

Ik vrees dat wie eenmaal met randjes begint, er niet meer mee kan stoppen. Ik kijk even met je mee:
Op je jas, je muts, je paraplu.
Je broek, je bloes, je lievelingstrui.
Je kapstok en je linnenkast.
Je fiets met fietstas en zadeldek. 
Als er nog geen randje aan zit dan zou er heel goed nu een randje aan gemaakt kunnen worden.

Een obsessie is het niet geloof ik, maar het is wel op het randje.