Wol verven

Sokken, mutsen, sjaals, omslagdoek. Ik heb mijn meeste breisels min of meer succesvol afgerond.
De breiwol raakte echter op, dus ging ik koortsachtig op zoek naar meer.

Oei, ik was even vergeten hoe hartstikke duur dat is!  Dat wil zeggen, als je echte wol wilt. Bij Zeeman ligt het acryl huizenhoog opgestapeld, maar voor een echte wolvrouw voldoet dat natuurlijk niet.
Gelukkig had ik bij een groothandel al snel naturel wolstrengen te pakken, tegen een redelijke prijs.

Maar naturel is maar naturel en ik hou van kleur, dus ging ik een paar middagjes verven met vriendinnen.
Wol verven met natuurlijke grondstoffen is, in tegenstelling tot je haar verven, erg leuk om te doen.
De eerste keer was ik in de weer bij vriendin Jannetje, van Viltwerkplaats Gieten. Ik kwam thuis zonder foto's, maar met een mand vol moois:

Berkenblad (gebeitst met rabarber) geeft het geel. Blauw is van indigo, groen door de combinatie.

Een volgende verfdag was ik bij Ineke, van Wol'ndraad, voor een workshop natuurlijk verven. Dit keer met camera om het voor jullie vast te leggen. Letten jullie even op?

Basisregel: natuurlijk verven begint altijd met thee en chocola, da's logisch.
Daarna verfden we wolstrengen met boerenwormkruid voor de kleur geel: voor de kleur op zich, maar ook om het later te kunnen mengen met rood en blauw.
Gedroogd boerenwormkruid is minder sterk dan verse, hebben we weer geleerd.

wol eerst weken in water...

...dan in bad met boerenwormkruid (in een zakje!)

waarempel, het is geel

Niet alle planten geven kleur en niet alle kleur is blijvend, dus denk niet dat je er met alleen mijn blogje wel uitkomt. Dit is serious business!

Volgende stap, de kleur rood. Het werd steeds spannender, want hier gebruikten we fijngestampte luizenlijkjes voor. Voor de kenners: cochenille.
Ik ging nog even de discussie aan of deze prachtige kleur rood al die duizenden leventjes wel waard was, maar ik geloof niet dat de wereld al rijp is voor die gedachte. Dus ik deed water bij de wijn en cochenille bij de wol.

met aluin als beits wordt het...

...paars

met wijnsteenzuur als beits wordt het...

...heel erg rood!

Net nu jullie het verhaal natuurlijk een beetje saai gaan vinden  (niet iedereen raakt opgewonden van wol, dat snap ik ook wel)  komt het spannendste: de indigo.
Het gebruik van indigo bestaat al meer dan 3000 jaar, het is de enige plant die diepblauw verft, komt o.a. uit India en vele mensen hebben er oorlog om gevoerd.
Hier dus geen luisjes maar echte mensen die hun levens hebben geofferd.

er gaan nog wat hulpmiddeltjes bij, héél voorzichtig

Het mooiste moment: als de streng wol uit het indigobad komt is het groen, door het contact met zuurstof wordt het, voor je ogen, blauw.
Uit één pan kan je meerdere kleurbaden gebruiken, ze worden dan steeds lichter. Zo krijg je prachtig verlopende tinten blauw.

Natuurlijk verf je wat van de rode en gele strengen over met indigo. Zo krijg je resp. paars en groen.

rood, roze, paars, blauw

blauw, groen, geel

En zo eindigde deze natte herfstdag met een prachtige regenboog: