Kinderboeken

Een van mijn lievelingsboeken is Alice in Wonderland.
Dat heb ik nog een poosje geheim gehouden voor jullie, je wilt natuurlijk niet al je kruit in één keer verschieten. Bovendien heb ik jullie al verteld over mijn grote liefde voor Tolkien, dus helemaal onbeschreven is dit onderwerp niet.

daar ligt ze, op het stoeltje

Alice heb ik als kind al vele malen gelezen. De Nederlandse vertaling is buitengewoon goed, maar een boek wat zo door en door Engels is, is moeilijk over te brengen. Al die onherleidbare liedjes en gedichtjes maakten het verhaal voor mij echter alleen maar magischer.

in het engels en in het nederlands

Ook Winnie the Pooh was een topfavoriet. Die zachtaardige beer met al zijn vriendjes in het Honderd Bunder bos. (Wisten jullie dat een bunder een hectare is?).
Totdat hij opeens werd misbruikt door allerlei dubieuze schrijvers die hem Zen noemden en de Tao lieten beoefenen.

Ook oud-president George W. Bush houdt van kinderboeken. Zijn lievelingsboek schijnt Rupsje Nooitgenoeg te zijn. Interessant detail is hier natuurlijk dat dat boek nog niet bestond toen de heer Bush jong was.
Nee, heb ik niet verzonnen.

Sommige boeken lees ik nu nog wel eens, niet omdat het verhaal nog zo spannend is, maar gewoon voor de sfeer. Doen jullie dat ook?

In de Ban van de Ring: wel vijftien keer herlezen. Met bijbehorende boeken, uiteraard.

je ziet dat ze worden gekoesterd

De boeken van Rosamunde Pilcher, idem (om maar even twee uitersten te noemen).

Nou had puberzoon vroeger moeite met lezen. Er waren natuurlijk veel spannender dingen te doen, bovendien was computerspelletjes spelen ook lezen. Toch?
Nou, nee dus. Dat was niet wat wij bedoelden met lekker lezen en dus voerden wij indertijd het concept van de Leesavondjes in.
Het gebeurde op de vrijdagavond (met de mogelijkheid om de volgende ochtend uit te slapen in het achterhoofd).
Houtkacheltje aan ('t was herfst, alhoewel, misschien ook wel lente, waarschijnlijk gewoon februari...), een pot thee en een bak chips op tafel, en dan verplicht lezen.
Met als vaste regel dat de stilte alleen mocht worden verbroken als iemand een heel grappig of interessant stuk wilde voorlezen.

lege augurkenpot, reliefglasverf, kaarsje erin

Het bleek een succesformule! Nog steeds hebben we leesavondjes en ook al heeft het schattige Dolfje Weerwolfje plaats gemaakt voor de enge Harry Potter, nog steeds delft de computer hier het onderspit.

Echter, waar ik me met moeite bij heb moeten neerleggen is dat mijn eigen kinderen Winnie en Alice absoluut niet cool vinden.