Smaak

Je merkt dat je ouder wordt als je het gaat hebben over dingen die vroeger beter waren.
Dus met het risico dat ik nu als middelbare blogster opzij word geschoven, ga ik het hier toch over zoiets hebben:  de smaak van groente en fruit!

Jongens, ik kan me de tijd nog herinneren dat ik op het stoepje bij mijn moeder's keukendeur (want in die tijd zag je nauwelijks vaders in de keuken) zat te genieten van een stuk komkommer! Kom daar nu maar eens om!
Tomaten, nog zoiets. Eerst had je tomaten, toen trostomaten, toen die ook niet meer te pruimen waren kreeg je opeens de smaaktomaten.
Ik weet nog hoe belachelijk ik het vond toen ik bij de Appie het eerste bakje smaaktrostomaten in mijn hand hield.

Heel lang geleden lagen er opeens nieuwe vruchten in de schappen, die kwamen he-le-maal uit Nieuw Zeeland! En lekker dat ze waren! Lekker zacht, rijp en zoet.
Alleen de naam is hetzelfde gebleven:  kiwi.
Dan vraag ik in de winkel om een rijpe avocado.
"Ja", zegt die mevrouw, "je moet hem natuurlijk wel een paar dagen laten rijpen!"
Nou, het zal wel aan de Drentse lucht liggen, maar bij mij rijpen ze niet, ze drogen uit.

Nou kom ik weer even op het onderwerp reizen.
Een onverwacht leuke kant van zo'n zomervakantie in Italie is dat je opeens tomaten op je bordje krijgt die zowaar de tijd hebben gekregen om te worden wat ze horen te zijn: zongerijpt en lékker! Alleen wat olijfolie en wat zout erover, meer is niet nodig.

tomaten, mozzarella, verse oregano

Nederlands/Italiaans etentje, mjam.

Hoe ik op dit onderwerp kwam?
Ik kwam vandaag thuis van bovengenoemde Appie met het eerste pondje mandarijnen van dit jaar. Die totaal geen smaak hadden.
Mandarijnen? Ja, ook al mandarijnen zonder smaak!
Maar dat rotpondje kostte me wel 3,99 euro!! Weet je wel hoeveel gulden dat is? Acht gulden tachtig!!!
Waarmee ik mezelf, vrees ik, voorgoed als middelbaar heb neergezet.

Dag van de Duurzaamheid

Het is vandaag de Dag van de Duurzaamheid en dat is een erg goede reden om een blogberichtje te schrijven.
Want wij zijn Dol op Duurzaam. Toch?
Ik ben sinds een paar maanden geabonneerd op een heel inspirerend blad, de Genoeg. Vol met Duurzaam leven.
Waarom Duurzaam?
Omdat velen van ons kinderen hebben! Goede reden.
Omdat we allemaal van onze wereld houden! Ook een goede reden.
Omdat we met elkaar samenleven en daarom de dingen een beetje moeten verdelen! Dat leerden we al op de kleuterschool.
Sommige politici hebben duidelijk de kleuterschool niet doorlopen...  Wij natuurlijk wel en daarom willen wij zuinig zijn met onze aarde, met voedsel, water en energie. En dat met respect voor elkaar en voor dieren.
Zie je, ik kan zo een politieke partij beginnen.
Maar gelukkig voor de politiek (en voor jullie) hou ik me hier maar gewoon bezig met wol.

oude dekens, een kruik, Grimm en een kop thee

Heb je een oude wollen das of trui? Of hangt er één in de Kringloopwinkel?  Gooi hem in de wasmachine, op 60 graden, zodat het lekker vervilt. Daardoor kan je het knippen zonder rafelen.
Vervolgens maak je er een kussen van, een tas, een (thee)muts of lekker warme polswarmers. Die je natuurlijk nog kan versieren met wat losse wol en een viltnaald: Deze polswarmers waren voor Jantina.

een oude vervilte das, wat losse wol en een viltnaald

Ik maakte ook een kruikenhoes. Die kreeg Kim..
Ik gebruikte merinowol (naaldvilt) en heb daarop een bloem van wol en zijdevezels gevilt, maar je kan het natuurlijk ook maken van bovengenoemde trui.
Dit is veel lekkerder in je bedje dan die elektrische deken, echt waar!

na het vilten de lap in vorm geknipt

dichtgenaaid, overlappend, zodat je de kruik erin kan schuiven

natuurlijk de randen afgewerkt met festonsteek

merinowol met zijde

Van restjes dekens maakte ik tenslotte nog een toilettas, natuurlijk met de festonsteek en met mijn eerste zelf-ingezette rits ever. Hij ging naar Marieke.

Waar hout gehakt wordt vallen spaanders, dus in Houtmans werkplaats ligt hout voor het oprapen. Behalve dat we dat in onze houtkachel verbranden (je weet wel, waar we dan met warme chocolademelk omheen zitten en elkaar verhalen vertellen...) wordt het ook gebruikt voor allerlei kleine grapjes. Mijn Houtman houdt wel van een grapje. Zoals hier.
En deze natuurlijk:

Met weinig middelen kun je veel bereiken, ook als je portemonnee bijna leeg is!
Sinterklaas komt over anderhalve maand alweer naar ons land, misschien moeten wij die goede man dit jaar eens wijzen op de mogelijkheid om van oude materialen leuke en heel persoonlijke kadootjes te maken!
Wat vinden jullie daarvan?