De laatste Draadjes

Die losse draadjes waar ik het een poosje geleden over had, die zijn, wis en waarachtig, keurig verwerkt in prachtige afgeronde projecten, de een na de ander!

De wollen oneindig-dunne-draadjes-sjaal is een omslagdoek geworden die niet meer van mijn schouders afgaat.

De katoenen sjaal is ook af.
Gewoon niet teveel over het einddoel nadenken, maar stug doorhaken. Haken, kletsen en theedrinken.

net te weinig petrolkleur voor het linkerhoekje, maar kniesoor die daar op let...

Zelfs het lieve-oma-kleedje is afgerond en heeft een functie gekregen waar zowel Dikke Poes als ikzelf heel blij mee zijn.

zacht, dik, rond en héél harig!

Voor diegenen die intens hebben meegeleefd met mijn eerste en enige zelfgebreide sokken, alwaar na een week al een gat inzat omdat ik ze zo nodig van pure wol wilde maken: ook hier is alles opgelost en gladgestreken.
In eerste instantie werden ze omgetoverd tot polswarmers, maar toen het alras kouder werd kwam de top er weer op, uiteraard zonder hiel met gat.

Maar mét een blote duim om discreet de neus te kunnen afvegen.

Ook het laatste Truienfabrieksel wil ik nog met jullie delen. Een stukje boord van de mouw van een vervilte oude trui. Ik vind hem érrug leuk, mijn lichtgewicht armband.
Afknippen, borduren en dichtnaaien, heel simpel.

Tja, en dan het aller-allerlaatste losse draadje. Deze blog.
Eigenlijk had ik hier al een keer afscheid genomen, maar het lag toch nog een beetje open, in afwachting van wat zou komen. Maar het leven gaat door, Puberzoon is geen puber meer maar een Serieuze Student (haha...), Puberdochter zucht onder de eindexamenstress en gaat hopelijk haar broer achterna. Ook voor Houtman en mij dienen zich nieuwe en spannende projecten aan.

Je kunt me natuurlijk nog altijd vinden op Pinterest of Instagram, maar voor hier en nu, lieve Laatste Lezers, lieve Toevallige Passanten en lieve Stalkers: 

't is mooi 'west, ik zeg moi  

(dat is hoogdrents voor: ik wens je een fijne dag, pas goed op jezelf en vooral, het ga je goed).
Liefs, Kyra