Kyroushka's Bloementuin

Kijk eens!
Kijk nou toch eens!!
De mooiste magnolia van het dorp. Wat zeg ik, van Drenthe. Nee, waarschijnlijk van heel Nederland, kan niet anders.

Zo begon ik met dit bericht, volkomen terecht natuurlijk, want mijn magnolia is echt de mooiste van het land.
Maar opeens dacht ik: ja maar, dit weten ze al lang, ze wéten hoe mooi mijn tuin is, ze wéten al dat ik weer ga zaaien en planten en druk bezig ben in mijn moestuin.

Ze kennen allemaal de namen van mijn kipjes (kom, kom, die had je moeten weten: Tok, de kip in de overgang, de verlegen Polly en Ester 2.0, Evert die eigenlijk een jongetje had willen zijn en tenslotte de twee kippen die Ludowica en Gwendoline heetten, maar die door hun gedrag nu gewoon De Terroristen worden genoemd).
Kortom, Kyroushka, dacht ik, Kyroushka, je valt in herhalingen en daar zit niemand op te wachten.
Daar moest ik even aan wennen, aan dat idee. Maar het is zo, we moeten streng zijn, in deze overvolle blogwereld moet je wel iets toe te voegen hebben.

Ik begon deze blog ooit met het idee om de wereld te verbeteren. Ik wil zelf respectvol omgaan met mensen, dieren en de natuur om ons heen en kon het niet laten om ook jullie daar menigmaal met opgeheven vingertje op te wijzen.
Een beetje overdreven, vooral omdat ik voor eigen parochie preek: natúúrlijk zijn jullie allemaal bewust bezig met consuminderen, recyclen en lief zijn voor elkaar.
Duh.

Nee, het moet anders.
Ik ga jullie niet meer iedere twee weken vertellen over de bloempjes en de bijtjes, ik kom hier alleen nog als ik iets Belangrijks te vertellen heb.
Je weet wel, Grote Wolprojecten, Hergebruikvoorstellen en een enkele keer misschien toch ietsepietsje moraliserend over de wereld.
Maar vooral kom ik zo nu en dan even langs met chocola en thee en een kletspraatje.

Dus, wil je me hier zo nu en dan ontmoeten, vul je email-adres dan rechtsboven in, dan krijg je bericht van mijn bericht.
Zoniet, dan neem ik hier innig afscheid van je, doe voorzichtig, eet gezond en wees lief voor dieren.

Als afscheid een bloementuin. Niet zomaar een bloementuin, maar een sjaal die mijn lieve vriendin Nirala speciaal voor mij maakte.
Want daar kun je me in de tussentijd altijd vinden, in de bloementuin.