Diezijn-leuk!

En zo is het toch alweer november en ben ik druk met omschakelen naar kachels die weer branden, lange donkere avonden en, vooral, de Feestdagen.

We beginnen hier in Drenthe altijd met Sint Maarten. Helaas is voor mij de lol daar van af, mijn Pubers weigeren al jaren om nog met lampionnetjes rond te gaan.
Vroeger, ja dat was leuk, toen ging ik altijd mee en sleepte ik ze langs alle deuren waarvan ik nieuwsgierig was wie er achter woonde. Ideaal om je dorpsgenoten te leren kennen.
Ik was ook áltijd in voor een praatje, totdat mijn toen nog volgzame kinderen zich jengelend van vermoeidheid naast me voortsleepten.
Nee, echt jammer dat ze dat niet meer willen.

Gelukkig is er sinds 2010 iets anders waar ik me op kan verheugen. Ook heel feestelijk en het doet ook denken aan kinderen in een snoepwinkel: zondag 2 november is hij er weer, de Diezijn-leuk Markt (diezijn... design...) op de Vismarkt in Groningen!

 Natuurlijk heeft de markt alles te maken met de winkel in de Zwanestraat, Diezijner:

Alleen heeft de markt nóg meer creatieve ontwerpers, ambachtslui en kunstenaars bij elkaar gekregen: honderd kramen vol mooie, originele, handgemaakte producten. Mode, huis, kinderen, Sinterklaas, alles komt aan bod.

Dat betekent voor mij dat ik deze weken de stekker uit de telefoon heb getrokken (even teruggrijpend op het vorig blogbericht: ja, ik heb nog een telefoon met stekker, nee, die met de draaischijf gebruiken we sinds kort niet meer).

Ik ben al weken bezig de Eexterhout-voorraad weer op peil te krijgen. Kussens moesten er vooral weer komen, warme zachte kussens, dagenlang was ik er zoet mee.

Ik kon het niet laten, ook nog een keer een kabouterkussen. Dit was in opdracht.

Bij naaldvilten ligt de wol er niet op, maar gaan de vezels er echt doorheen.

knoopschat festoneren

Kinderkussens van Eexterhout

Ook katten passen zich aan de seizoenen aan.
Onze Dikke bereidt zich ernstig voor op de koudere maanden. En ligt daarbij vaak in de weg.

Voor de broodnodige lichaamsbeweging wisselt hij regelmatig van houding.

Nog meer kussens werden er gemaakt:

Gevilt...

...en in elkaar gezet.

de achterkanten

Zo doen we er alles aan om deze sombere tijden toch aangenaam door te komen.

Misschien tot zondag!

Retro-Digitalica

Volgens een dierbaar familielid loop ik achter op digitaal gebied. Nou vind ik mezelf een hele pief, dus ik was onaangenaam verrast.

Om te beginnen, begon hij, heb je nog steeds een hotmail adres. Wie heeft er tegenwoordig nog een hotmail adres.
(Jullie allemaal, toch?)
Ten tweede, vervolgde hij, heb je geen Facebook.
(Dat klopt, ik kan het niet ontkennen, daar ben ik uitgesproken in.)
Maar ik heb wél een Pinterest-account, sprak ik trots.
Hij lachte schamper.

Ik probeerde ondertussen met mijn voet ongemerkt mijn Retro-Telefoon en Eerste-Generatie-mp3-speler (en daar kunnen maar liefst 17 lp's, eh, ik bedoel cd's, op! Mijn 17 allerfavorietste cd's!) onder een paar kussens te schuiven.

Ten derde, ging hij door, je hebt een E-reader. Je leest boeken op een E-reader.
Daar gebruik je tegenwoordig je Ipad voor.
Oei.

Ik heb geen Ipad, die komt vast nog wel een keer, echt waar.
Maar ik heb dus een E-reader. En ik ben dol op mijn E-reader.

Vorig jaar kreeg ik hem, van Sinterklaas.
Ik ben de dagen daarna achter de computer gaan zitten: accountje aanmaken, software downloaden, gratis boeken opzoeken (de gebruikelijke volgorde).
Maar de teksten kwamen heel raar op het scherm. Heen en weer schuiven om te lezen, dat kon de bedoeling niet zijn.
Ik boos, E-reader in de hoek, niet meer naar omgekeken, tot afgelopen herfstvakantie.
Nog maar eens geprobeerd.
Dit keer niet in PDF maar in Epub formaat, wie is hier nou de digibeet.
Joepie, dit keer lukte het, alles was leesbaar!

Mirakels! Een wereld ontwaakt door mijn vingertik.

Voordat ik het wist was ik nachtenlang op zoek naar de oude Nederlandse en Engelse klassiekers. Allemaal gratis, dat kon ik niet laten schieten.
Mocht je je nachten beter willen besteden, hier vond ik de beste: Feedbooks.
Zo lees ik nu - werkelijk waar - de volgende boeken. Met plezier. Tot mijn eigen stomme verbazing. Want wie leest er tegenwoordig nog Menno ter Braak?

Hampton Court, Menno ter Braak
De Leeuw van Vlaanderen, Henrick Conscience
Camera Obscura, Hildebrand (Nicolaas Beets)
Jane Eyre, Charlotte Brönte
A Room with a View, E.M. Foster
En uiteraard, uiteraard, alles van Jane Austen!

Wie mij nou nog kan vertellen waar ik gratis Tolkien kan downloaden, mag mij mailen op mijn retro email-adres.

Zweedse taartjes

Het is alweer een poosje geleden, de zomer is voorbij, maar juist doordat ik weer meer binnenzit met thee en (hoe kan het anders) lekkers, dwalen mijn gedachten weer af naar Zweden.
Ach, wat was het heerlijk.

Behalve Cultureel Verantwoorde Zaken en natuurlijk De Bruiloft hebben we toen meer dan gemiddeld tijd gespendeerd in theehuizen en theetuinen (met heel veel dank aan Willy's blog).
Die Zweden weten wat belangrijk is in het leven.

Daar dronken we dan thee (voor de vorm) en aten we heel veel huisgemaakte taartjes (daar was het ons om te doen).
Behalve dat ik er nu voor moet boeten omdat er ongemerkt wat taartjes zijn blijven hangen, was het een bron van geluk.
Voor de Zwedenvaarders onder jullie, dit waren de leukste:

Kaffe och Kackel, Huskvarna

Ik denk serieus dat we met zijn allen meer taartjes moeten eten.
Ook voor mijn Pubers (waar ik wel eens over mopper, maar die in wezen de liefste Pubers van de Wereld zijn) is het goed, want ik las laatst weer hoe belangrijk het is om samen te eten.

Krukmakeri Hemjord, Kristinehamn

Het ging trouwens niet altijd probleemloos. We probeerden enkele malen vier verschillende taartjes samen te delen. Maar dan was het opletten voor de volwassenen onder ons, want Pubers eten sneller. Veel sneller.

Brunstorps Gärd, Huskvarna

De aller-allermooiste was deze, niet ver van Helsingborg, dus mocht je je reis in Zweden op een goede manier willen beginnen (of afsluiten):

Vildrosor och Höns, Perstorp

eigenaresse Cecilia

Was er toevallig geen theehuis in de buurt, dan maakten we op een mooie plek onze eigen lekkernijen. Je hebt tenslotte een keuken bij je of niet.

biologische spek met eieren op idem broodjes, voor de duidelijkheid.

Het lukt me weer niet om het kort te houden (alle lof voor jullie lieve lezers, dat jullie in deze tijden van snel en oppervlakkig, mijn ellenlange verhalen willen lezen!), maar ik moest dit toch echt met jullie delen.
Hebben jullie ook zo'n trek in taart gekregen? Nu, zonder eerst nog van alles te moeten kloppen, kneden, uitrollen?
Roep dan snel je Pubers en bak samen deze Makkelijke Taart van Herfstappels.

SNELLE APPELTAART:
- Alle appels die je maar kan vinden (en hier in Drenthe staan ze soms in emmers langs de weg).
Haal rotte plekjes, klokhuizen en halve wurmen eruit en snij in stukkies.

- Halve pot honing (ca. 200gr.) met een half pakje roomboter smelten, wat kaneel erbij en hier de appelpartjes doorheen roeren.
- Deeg: we willen snel voor die kachel zitten, dus roomboter-bladerdeeg (of in mijn geval filodeeg, want mijn bladerdeeg is op en ik wil nú taart) uit de vriezer pakken, plakjes ontdooien, op elkaar leggen en platrollen tot ze zo'n beetje in je bakblik passen (van het filodeeg gebruik ik dubbele plakjes die ik een beetje verfrommel voordat ze het bakblik ingaan).
- Appelmengsel erop leggen, evt. afdekken met nog wat velletjes deeg.
Jij kan er natuurlijk ook nog rozijnen doorheen gooien. Ik niet, want ik hou niet van rozijnen.
Ongeveer 30 min. in de oven, laten we zeggen op 170 graden. Zoiets.

de filodeeg-versie

met filodeeg smaakt het naar baklava!

P.S. 
Gelukkig had ik appels en een halve pot honing over, dus toen ik de kans kreeg (de dag erna...) kocht ik de bladerdeeg en deed het nog eens dunnetjes over. Alleen om het jullie te kunnen laten zien, natuurlijk.
Hier de Snelle Appeltaart met bladerdeeg (en inderdaad, ook ongeveer een half uur in de oven, rond de 170 graden):

Met dikgeklopte room...

Fijne Herfst!