Een hakende Viltster...

...met wol kriebelt het een beetje...

Niet dat ik graag mensen in hokjes plaats, maar over het algemeen zal een Viltster niet snel naar de haaknaald grijpen. Meestal gewoon een kwestie van de handen al vol (wol) hebben.
Maar het is zomer, er kwam een nieuw jurkje en daar moest een ketting bij gedragen worden. Dit keer nou eens geen wollen ketting.
We gaan er een haken, doen jullie mee?

Gelukkig een aantal prachtige bollen katoen van Lique op voorraad.
Kleuren uitzoeken die passen bij Jurkje.

Zo is-ie geworden. Natuurlijk met bloemetjes:

De meesten van jullie haken beter dan ik.
(Schoenmaker blijf bij je leest? Nah, grenzen verleggen is hot.)
Voor de rest van ons, zo deed ik het:

Ketting van lossen gehaakt. Stokjes, vasten, de namen weet ik niet meer precies, maar een blaadje haken lukt me ook.

Het gewenste aantal losse bloemetjes (twee per plek, je wilt wel wat kunnen zwaaien met je ketting, dus beide kanten moeten leuk zijn).
Beetje varieren met de kleur en de haaknaalddikte, soms wat vasten, soms wat lossere, zo blijft het spannend.

De bloemetjes naai ik met de minst mooie kant aan elkaar, met de ketting ertussen. Ik maak zo in één keer het hartje van de bloem aan de andere kant.

Ach, lieve bloemetjes. Daar zijn ze.

De ketting is af.
Je kan hem op verschillende manieren dragen. Zo als op de foto, of nog een extra keer om je nek, om je pols gewikkeld en zelfs (hm, als je slank genoeg bent) om je middel. Je kan er natuurlijk nog meer bloemetjes aan naaien.

  
Als de zomer op zich laat wachten dan behangen we ons zelf maar met bloemen.
En hoe meer, hoe beter...