Paaskippen

Joepie, het is Pasen!

Of jullie het nou kinderachtig vinden of niet, ik ben dol op Pasen. Natuurlijk omdat er weer een excuus is om chocola te eten bij het ontbijt. En bij de thee. En als toetje, na het eten.

Maar ook omdat het zo leuk is om eieren te schilderen. En te verstoppen. En ze te zoeken. En er een enkele te vergeten. En die dan weken later alsnog te vinden...

Vroeger deden we het voor de kinderen, in de pre-puber-tijd. Tegenwoordig doen mijn Pubers het, geloof ik, vooral voor mij.
Zij zijn het nu, die de eieren verstoppen: "ja pap, warm, warmer, nee mam, jij bent koud, nu nog kouder, argh, ijskoud!"

Twee jaar geleden alweer maakte ik bij een superleuke workshop van wolvriendin Jannetje (Viltwerkplaats Gieten) voor de ontbijttafel een grote theemuts-moederkip met zes eierwarmer-kuikens.
Behalve warm werd het ook heel vrolijk op de Paastafel.

Dit jaar gaf Jannetje weer zo'n workshop en dat kwam goed uit, want mijn kleine theepot had nog geen kip.
We hebben weer een avond flink gevilt, geborduurd en geprikt.
Nat werd het ook. Aangezien het bij Jannetje gebeurde was dat geen probleem...

Aan het eind van de workshop hadden we twee voetbalelftallen kuikentjes met Kleine Theepotkip als Bondscoach.

Eenmaal thuis werd Kleine Theepotkip liefdevol in de kippenfamilie opgenomen. Niks geen pikorde.

Pas bij het inschenken van de thee realiseerde ik me dat Kleine Theepotkip een Kleine Theepothaan is...